لینوکس Mint چیست ؟ معرفی لینوکس توزیع مینت به زبان بسیار ساده

تاکنون در توسینسو در خصوص توزیع های RedHat، Ubuntu، CentOS، OpenSUSE، Knoppix، Fedora، Debian و ... صحبت کرده ایم ، حقیقت این است که نمی توانیم در مورد تمامی توزیع های لینوکس صحبت کنیم و این امر کاملا طبیعی است ، فقط تصمیم گرفتم به عنوان معرفی آخرین نسخه از پر استفاده ترین توزیع های لینوکس به بررسی لینوکس توزیع Linux Mint بپردازیم که به عنوان محبوب ترین لینوکس توزیع سال 2014 معرفی شد.

لینوکس توزیع Linux Mint بر پایه و اساس Ubuntu بنا نهاده شده است ؛ با توجه به اینکه خود Ubuntu برگرفته ای از Debian است بنابراین در نهایت توزیعی از Debian نیز به حساب می آید. این سیستم عامل در کشور ایرلند تولید و به دنیا معرفی شد. Linux Mint از معماری i386 و 32 و 64 بیتی به خوبی پشتیبانی می کند . Linux Mint از دسکتاپ های Cinnamon ، GNOME، KDE، MATE و Xfce پشتیبانی می کند و در دسته بندی سیستم عامل های تازه کارها ، دسکتاپ ها و کاربران متوسط قرار می گیرد. هسته اصلی Linux Mint بر پایه Ubuntu بنا نهاده شده است و هدف از معرفی این توزیع ارائه یک نسخه متمایز از Ubuntu بوده است که بتوانید از Plugin های بیشتر ، Media Codec های بیشتر و بسیاری از امکانات Java استفاده کنید .

تلاش طراحان Linux Mint بر این بوده است که یک سیستم عامل مدرن ، زیبا و راحت معرفی کنند که هم قدرتمند باشد و هم یادگیری ان ساده باشد. علاوه بر اینها در Linux Mint شما می توانید منوهای دلخواه ایجاد کنید و حتی Desktop خود را نیز بصورت دلخواه طراحی کنید ، ابزارهای پیکربندی منحصر به فرد و رابط مدیریت بسته های نرم افزاری تحت وب این سیستم عامل از دیگر امکانات ویژه آن است. Linux Mint بسیار با Ubuntu سازگار است و می تواند براحتی از Repository های Ubuntu نیز استفاده کند.

نسخه های جدید Linux Mint ای که بر پایه Ubuntu معرفی می شوند تقریبا هر شش ماه یکبار معرفی می شوند.اولین نسخه از این سیستم عامل که در سال 2006 معرفی شد به عنوان Ada ( ترکی نیست باور کنید D: ) معرفی شد ، Ada به خودی خود بر اساس توزیع لینوکس Kubuntu که یک لینوکس برگرفته از Ubuntu بود ، سرچشمه گرفت. نسخه هفدهم این سیستم عامل در سال 2014 به نام Qiana ( اینم باور کنید فارسی نیست D: ) معرفی شد. پشتیبانی از نسخه های قبلی این سیستم عامل معمولا با معرفی نسخه جدید Linux Mint از بین می رود اما نسخه هایی با پشتیبانی دراز مدت هم از این سیستم عامل معرفی شده اند که تا 5 سال پشتیبانی دارند. این سیستم عامل هم معمولا نسخه های خود را با اسامی مختلفی معرفی می کند که از آن جمله می توان به Barbara و Cassandra اشاره کرد.

یکی از دلایل موفقیت Linux Mint در آن بود که از همه Repository هایی که برای Ubuntu وجود داشت پشتیبانی می کرد ، یعنی از ابتدای کار استفاده از بسته های نرم افزاری خود Linux Mint را برای کاربرانش محدود نکرد و همین موضوع باعث شد شرکت تولید کننده این امکان را به کاربران می داد که ضمن اینکه می توانستند از بسته های Ubuntu استفاده کنند از بسته هایی که بصورت ویژه برای Linux Mint هم معرفی می شد استفاده کنند. این موضوع باعث می شود که دو سیستم عامل Linux Mint و Ubuntu به خوبی با هم سازگاری داشته باشند. با اینکار Linux Mint خود را به عنوان یک شاخه جدید از Ubuntu معرفی نکرد و فرصت این را پیدا کردن که به مرور زمان یک توزیع مستقل شود.

در سال 2008 سیستم عامل Linux Mint تصمیم گرفت روند ارائه نسخه های خود را با روند ارائه نسخه های Ubuntu هماهنگ کند، البته این موضوع تا زمان ارائه نسخه Elyssa ( باور کنید نمیدونم چرا اینجوری اسم گذاشتن احتمالا از برو بچه های دهه شصتی بودن ) وجود داشت تا اینکه در همان سال برای بالا بردن هر چه بیشتر سازگاری بین دو سیستم عامل Linux Mint تصمیم گرفت که روند ارائه نسخه های خود را متوقف کند و یک روش جدید را برای معرفی Linux Mint پیش ببرد. با شروع کردن توزیع نسخه 6 از Linux Mint که به Felicia ( خدارو شکر ربطی نداشت) معروف بود هر نسخه ای که از Linux Mint ارائه می شد کاملا با نسخه مقابل که Ubuntu بود هماهنگ و سازگار بود.

تقریبا بعد از گذشت یک ماه از معرفی کردن نسخه جدید Ubuntu یک نسخه جدید از Linux Mint دقیقا با امکانات Ubuntu معرفی می شود که صد درصد توانایی هایی که در Ubuntu وجود داشت را به همراه داشت ، این دقیقا همان کاری بود که CentOS با RedHat Enterprise انجام داد. در سال 2010 یک کار جالب توسط گروه Linux Mint اجرا شد که به نام Linux Mint نسخه Debian معروف شد. برخلاف تمامی نسخه هایی از این سیتسم عامل که بر اساس Ubuntu طراحی می شدند این نسخه ها کاملا بر اساس توزیع Debian معرفی شدند و همین ترتیب معرفی با نسخه های جدید Debian را هم بکار بردند.

قابلیت های Linux Mint

اکثر نرم افزارهایی که در Linux Mint وجود دارند بصورت Open Source و Freeware هستند و تنها برخی از آنها بصورت Proprietary یا تجاری هستند. وجود برخی از نرم افزارهای تجاری بر روی Linux Mint جای تعجب دارد زیرا اکثر توزیع های لینوکس از اینگونه نرم افزارها بصورت پیشفرض بر روی سیستم عامل خود استفاده نمی کنند. Linux Mint با مجموعه تقریبا کاملی از نرم افزارهای پیشفرض نصب شده اعم از LibreOffice ، Firefox ، Thunderbird ، XChat ، Pidgin ، Transmission ، GIMP و Cheese ارائه می شود. نرم افزارهای اضافه بر سازمان بصورت پیشفرض بر روی این سیستم عامل نصب نمی شوند و شما می توانید توسط Package Manager آنها را دانلود و نصب کنید.

شما با استفاده از فایروالی که در Linux Mint بصورت پیشفرض وجود دارد می توانید پورت های مورد نظرتان در شبکه را مدیریت کنید. دسکتاپ های پیشفرضی که بر روی Linux Mint نصب شده اند MATE و Cinnamon هستند که از زبان های بسیاری پشتیبانی می کنند. اگر تمایل به استفاده از سایر دسکتاپ هایی که قبلا عنوان کردیم در Linux Mint دارید براحتی می توانید با استفاده از APT آنها را دریافت و نصب کنید ، یکی از قابلیت های جالبی که در Linux Mint وجود دارد توانایی اجرای بسیاری از برنامه هایی است که در Microsoft Windows اجرا می شوند ، برای مثال شما می توانید از Microsoft Office در Linux Mint استفاده کنید ، با استفاده از ابزار Wine که یک لایه سازگاری یا هماهنگی Compatibility Layer بین ویندوز و لینوکس ایجاد می کند این امکان فراهم شده است .

البته حتی اگر این روش هم جواب نداد همچنان فناوری های مجازی سازی اعم از VMware Workstation و VirtualBox همچنان این امکانات را در اختیار شما قرار می دهند. البته گزارش هایی در خصوص مشکلات نسخه 16 سیستم عامل Linux Mint و پشتیبانی از Wine و Multi-Monitor وجود دارد که این سازگاری را کمی زیر سئوال می برد اما به هر حال چنین قابلیتی هر چند مشکل ساز در لینوکس توزیع Mint طراحی شده است.

علاوه بر APT که Package Manager قابل اعتمادی است ، شما می توانید در Linux Mint از Synaptic و Software Manager اختصاصی Linux Mint نیز برای نصب Package های نرم افزاری خودتان استفاده کنید. تیم برنامه نویسی و Community ای که بر روی Linux Mint کار می کنند بصورت وافعا فعالی مشغول تولید نرم افزار برای این سیستم عامل هستند ، بیشتر نرم افزارهایی که برای این سیستم عامل نوشته می شود به زبان برنامه نویسی Python و بصورت Open Source می باشد که در GitHub موجود می باشند. GitHub یکSoftware Repository مخصوص Linux Mint دارد .

دوره لینوکس اسنشیال دریچه ورود شما به دنیای لینوکس است و این دوره لینوکس بهترین دریچه ورودی شما به این دنیاست.این دوره پایه و اساس دوره های آموزشی لینوکس حرفه ای تر ، دوره های شبکه ، برنامه نویسی و حتی هک و امنیت است. شما با یادگیری این دوره آموزشی لینوکس قطعا به هیچ منبع دیگری برای شروع لینوکس نیاز نخواهید داشت. در ادامه می توانید وارد دوره مدیریت لینوکس یا دوره LPIC 1 و دوره مهندسی شبکه لینوکس یا دوره LPIC 2 شوید.

دوره آموزش نتورک پلاس چیست؟ 20 نکته دوره نتورک پلاس که نمیدانید

دوره آموزش نتورک پلاس چیست؟ دوره نتورک پلاس برای چه کسانی طراحی شده است؟ آیا دوره Network Plus یک دوره عمومی شبکه است؟ پاسخ همه این سوالات و 20 نکته دیگر درباره دوره آموزشی نتورک پلاس را در این مقاله به دست خواهید آورد. دوره نتورک پلاس ( Network+ ) دریچه ورود شما به دنیای فناوری اطلاعات است. شاید اکثر جاهایی که این سوال پرسیده می شود که مدرک نتورک پلاس چیست؟ پاسخ آن به این شکل مطرح می شود که نتورک پلاس مبانی و مفاهیم اولیه شبکه برای ورود به دنیای شبکه های کامپیوتری است و اولین قدم در یادگیری شبکه های کامپیوتری و آموزش شبکه است.

این جمله اشتباه نیست همه همه مطلب را نمی رساند . زمانیکه در خصوص گواهینامه بین المللی CompTIA Network+ صحبت می کنیم در واقع ما در خصوص اولین قدم برای ورود به دنیای شبکه های کامپیوتری ( مایکروسافت ، سیسکو ، مجازی سازی ، میکروتیک و ... ) ، اولین قدم در ورود به دنیای اینترنت اشیاء ، اولین قدم برای ورود به دنیای امنیت اطلاعات ، اولین قدم در ورود به دنیای هک و نفوذ و به زبان ساده تر اولین قدم برای ورود به هر حوزه ای در خصوص فناوری اطلاعات صحبت می کنیم.

بنابراین دوره Network+ یکی از مهمترین ، پر چالش ترین و پر مفهوم ترین دوره های آموزشی شبکه و فناوری اطلاعات است که شما را انواع تکنولوژی های شبکه ، زیرساختی ، نرم افزاری ، امنیتی ، مدیریتی و ... آشنا می کند و تعریف دوره مبانی شبکه اصلا برازنده نتورک پلاس نیست.

کامپتیا چیست؟ معرفی شرکت CompTIA مالک دوره نتورک پلاس

کامپتیا یا CompTIA مخفف کلمه های Computing Technology Industry Association است و یک مرکز عام المنفعه آمریکایی است که وظیفه صادر کردن گواهینامه های خاص حوزه فناوری اطلاعات را بر عهده دارد. از کامپتیا به عنوان محبوب ترین مرکز صدور گواهینامه های فناوری اطلاعات که اکثر شرکت ها و ارگان های بزرگ آن را به عنوان پیشنیاز تخصص های خودشان قبول دارند نام برده می شود.

دوره آموزشی نتورک پلاس CompTIA Network+

مدارک کامپتیا به هیچ شرکت یا مجموعه خاصی تعلق ندارند و در بیشتر از 120 کشور دنیا مورد پذیرش هستند. در حال حاضر بیش از 2 و نیم میلیون نفر در دنیا دارای گواهینامه های این شرکت هستند. محبوب ترین دوره های مجموعه کامپتیا به ترتیب دوره های نتورک پلاس ، دوره سکیوریتی پلاس و دوره استوریج پلاس هستند.

نتورک پلاس ( Network+ Plus ) چیست؟ تعریف نتورک پلاس از نظر CompTIA

CompTIA Network+ به توسعه شغل و موقعیت کاری شما در حوزه زیرساخت فناوری اطلاعات کمک می کند تا بتوانید تنظیمات ، مدیریت و رفع اشکال شبکه های کامپیوتری را بهتر و اصولی تر انجام دهید. دریافت گواهینامه نتورک پلاس به این معنی است که شما دانش فنی لازم برای نگهداری و امن سازی اولیه شبکه های کامپیوتری را دارا هستید.
بر خلاف بیشتر گواهینامه های شبکه و فناوری اطلاعات که بصورت ویژه برای یک شرکت یا محصول در بحث شبکه و زیرساخت طراحی شده اند ، دوره نتورک پلاس یک دوره در اصطلاح فارغ از وابستگی به سیستم عامل ، سخت افزار و یا محصول خاص یا Vendor Less است .

مجموعه داده یا دیتاست در یادگیری ماشین چیست؟

یکی از مهمترین پارمترهای کلیدی برای تبدیل شدن به یک دانشمند بزرگ داده | data scientist ، تمرین با انواع مختلف مجموعه داده | دیتاست می باشد. اما به راحتی نمی توان یک مجموعه داده مناسب برای یک پروژه و نوع الگوریتم انتخابی یادگیری ماشین | ML انتخاب کرد، بنابراین در ادامه این مبحث، به شما آموزش خواهیم داد که از طریق چه منابعی می توانید به راحتی مجموعه داده هایی را مطابق با پروژه خود تهیه کنید.

درآموزش دیتابیس و دوره آموزشی جامع علم داده (یادگیری ماشین، داده کاوی) را به شکل کاملاً عملی و با زبانی ساده به شما آموزش می دهد .قبل از ذکر منابع مجموعه داده‌های یادگیری ماشین، ابتدا مفهموم مجموعه‌ داده را مورد بحث قرار می دهیم.

مجموعه داده | Dataset چیست؟

مجموعه داده | دیتاست، در واقع مجموعه ای از داده ها است که در آن داده ها به ترتیبی مرتب شده اند. یک مجموعه داده می تواند یک آرایه یا یک جدول از پایگاه داده باشد. جدول زیر نمونه ای از یک مجموعه داده را نشان می دهد که شامل 6 سطر و چهار ستون یا ویژگی کشور، سن، حقوق و خرید می باشد.

کشور	سن	حقوق	خرید کرده است ؟
هند	25	12000	بله
چین	27	10000	بله
ایران	28	500	خیر
آمریکا	24	25000	بله
آلمان	26	18000	خیر

یک مجموعه داده را می توان به عنوان یک جدول یا ماتریس پایگاه داده درک کرد که در آن هر ستون در واقع یک متغیر یا ویژگی نامید. بیشترین نوع فایل پشتیبانی شده برای مجموعه داده های جدولی "فایل جدا شده با کاما" یا CSV است.

انواع داده ها در مجموعه داده

• داده های عددی: مانند قیمت خانه، دما و غیره.
• داده های طبقه بندی شده: مانند بله/خیر، درست/نادرست، آبی/سبز و غیره.
• داده‌های ترتیبی: این داده‌ها شبیه به داده‌های طبقه‌بندی هستند، اما می‌توانند بر اساس مقایسه اندازه‌گیری شوند. مانند مقطع تحصیلی که شامل مقادیر وزنی (دیپلم، کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا می باشد)

توجه: یک مجموعه داده دنیای واقعی دارای اندازه بزرگی است که مدیریت و پردازش آن در سطح اولیه دشوار است. بنابراین، برای تمرین الگوریتم‌های یادگیری ماشین، می‌توانیم از هر مجموعه داده ساختگی استفاده کنیم.

نیاز به مجموعه داده

برای کار با پروژه های یادگیری ماشین | machine learning، به حجم عظیمی از داده نیاز داریم، زیرا بدون داده، نمی توان مدل های ML/AI را آموزش داد. جمع آوری و آماده سازی مجموعه داده | دیتاست یکی از مهم ترین بخش ها در هنگام ایجاد یک پروژه ML/AI است. اگر مجموعه داده به خوبی آماده و از قبل پردازش نشده باشد، فناوری به کار رفته در پشت هر پروژه ML نمی تواند به درستی کار کند و دقت خروجی کمتری خواهد داشت. در طول توسعه پروژه ML، توسعه دهندگان کاملاً به مجموعه داده ها متکی هستند. در ساخت برنامه های ML، مجموعه داده ها به دو بخش تقسیم می شوند:

• مجموعه داده های آموزشی : با استفاده از این مجموعه داده مدل یادگیری ماشین | machine learning مورد نظر را آموزش می دهیم.
• مجموعه داده تست : با استفاده از این مجموعه داده مدل یادگیری ماشین | ML آموزش دیده را مورد ارزیابی قرار می دهیم.

توجه: مجموعه داده ها حجم بالایی دارند، بنابراین برای دانلود این مجموعه داده ها باید اینترنت پرسرعتی در رایانه خود داشته باشید.

بهترین منابع برای دانلود مجموعه داده

در ادامه منابعی معرفی می شود که مجموعه داده های آن به صورت رایگان برای عموم در دسترس می باشد.

Kaggle Datasets

Kaggle یکی از بهترین منابع یا مخازن تهیه مجموعه داده برای دانشمندان داده و کاربردهای یادگیری ماشین می باشد. شما در این سایت به آسانی می توانید منابع مورد نظر را جست و جو، دانلود و حتی منتشر کنید. همچنین در این وب سایت شما می توانید با سایر دانشمندان داده در تحلیل و پیش بینی داده ها رقابت کنید.

مخزن یادگیری ماشین UCI

مخزن یادگیری ماشین UCI یکی از منابع عالی مجموعه داده های یادگیری ماشین برای کاربردهای مختلف ( دسته بندی، رگرسیون، خوشه بندی و ... ) است که از سال 1987، به طور گسترده توسط دانشجویان، اساتید، محققان به عنوان منبع اصلی مجموعه داده های یادگیری ماشین استفاده شده است. از جمله مجموعه‌های داده محبوب آن عبارتند از مجموعه داده‌های Iris، مجموعه داده ارزیابی خودرو، مجموعه داده‌های دستی پوکر که برای آموزش الگوریتم های مختلف یادگیری ماشین از آن استفاده می شود.

مجموعه داده AWS

یکی دیگر از منابعی که با استفاده از آن می توانیم مجموعه داده های سفارشی خود را جست و جو، دانلود و منتشر کنیم عبارتند از سایت AWS. هر کسی می‌تواند با استفاده از مجموع داده‌های به اشتراک گذاشته شده از طریق منابع AWS، الگوریتم های مختلف یادگیری ماشین را بر روی مجموعه داده های مختلف پیاده سازی کند.

موتور جستجوی مجموعه داده های گوگل

موتور جستجوی مجموعه داده های گوگل توسط گوگل در 5 سپتامبر 2018 راه اندازی شد. این منبع به محققان این امکان را می دهد تا مجموعه داده های آنلاین را که به صورت رایگان برای استفاده در دسترس هستند رابه منظور کاربردهای مختلف یادگیری ماشین دانلود کنند.

Scikit-learn یک کتابخانه یادگیری ماشین برای زبان برنامه نویسی پایتون می باشد که علاوه بر ارائه الگوریتم های مختلف یادگیر ماشین و پردازش امکان دسترسی به یکسری مجموعه داده را برای دانشمندان داده ممکن می سازد.

 

Fedora چیست؟ معرفی لینوکس توزیع فدورا به زبان بسیار ساده

پروژه Fedora که در اصطلاح فنی به آن Fedora Core گفته می شود در اواخر سال 2003 رسما شروع به کار کرد و این درست زمانی بود که ادامه فعالیت لینوکس Red Hat متوقف شده بود. لینوکس نسخه RedHat تنها نسخه از لینوکسی بود که شرکت RedHat از آن حمایت می کرد و این توزیع لینوکس بصورت پولی و تجاری به فروش می رسید در حالیکه Fedora Core لینوکسی بود که جنبه استفاده عمومی داشت و رایگان بود.

سرفصل های این مطلب

1. تفاوت Fedora Core و Fedora Extra در چیست ؟
2. معماری فنی سیستم عامل لینوکس Fedora

شرکت RedHat تصمیم به سرمایه گذاری بر روی Fedora Core کرد و نسخه های جدید لینوکس RedHat که به نام RedHat Enterprise معرفی شدند بر پایه و اساس Fedora Core بنا شدند. البته فراموش نکنید که حمایت کننده و پشتیبان لینوکس Fedora Core شرکت RedHat است. نام Fedora Core از یک لینوکس قدیمی تر به نام Fedora که یک پروژه داوطلبانه بود و برای تولید کردن نرم افزار برای سیستم عامل لینوکس RedHat بکار می رفت ، گرفته شد. لوگویی که برای لینوکس Fedora Core انتخاب شد نیز برگرفته ای از لوگوی Shadowman سیستم عامل لینوکس RedHat بود.

شخصی به نام وارن توگامی ( Warren Togami ) در سال 2002 پروژه لینوکس Fedora را به عنوان یک پروژه دانشجویی شروع کرد ، هدف اصلی از ایجاد چنین پروژه ای فراهم کردن امکانی برای استفاده از بسته های نرم افزاری RedHat برای دیگران بود که در قالب یک مجموعه تکی شما قادر بودید نرم افزارهای مرتبط با این سیستم عامل را که به خوبی تست و آزمایش شدند را پیدا کنید ، توسعه دهید و استفاده کنید.

تفاوت اصلی در بین لینوکس Fedora و لینوکس RedHat در این بود که پروژه لینوکس Fedora برخلاف لینوکس RedHat یک پروژه داوطلبانه و عمومی محسوب می شد اما RedHat یک محصول تجاری و برنامه نویس های ان نیز مختص شرکت RedHat بودند. در نهایت پروژه لینوکس Fedora Core باعث مجذوب کردن کاربرانش شد و به سرعت انتشار یافت و مهمترین دلیل پیشرفت آن سیستم Collaborative یا همکاری بود که ذاتا در نرم افزارهای Open Source وجود دارد. فراموش نکنید که Fedora در واقع شما را باید به یاد شرکت Red Hat بیندازد.

تفاوت Fedora Core و Fedora Extra در چیست ؟

قبل از معرفی Fedora 7 از Fedora به عنوان Fedora Core نام برده می شد ، در واقع Fedora سیستم عامل بود و Core که به آن اضافه می شد به این معنا بود که بسته های نرم افزاری به آن اضافه شده اند و Fedora Core به معنی لینوکس Fedora به همراه بسته های نرم افزاری هسته سیستم عامل یا Core Packages بود که با همدیگر تشکیل Fedora Core را می داند. Fedora Core در بدو نصب شدن بر روی سیستم شما ، بسته های نرم افزاری اولیه ای را در خود داشت که نیازهای اولیه استفاده از یک سیستم عامل را فراهم می کرد ، علاوه بر این بسته های نرم افزاری ، بسته های نرم افزاری که درون DVD یا CD این سیستم عامل نیز وجود داشتند نیز به همراه سیستم عامل قابل نصب بودند

البته تمامی این بسته های نرم افزاری توسط برنامه نویسان شرکت Red Hat نگهداری می شدند. Fedora را شاید به نام Fedora Extra هم شنیده باشید ، هر گاه اسمی از Fedora Core شنیدید یعنی بسته های نرم افزاری که در این سیستم عامل وجود دارند بر روی DVD خود محصول وجود دارند اما زمانیکه صحبت از Fedora Extra می شود یعنی بسته های نرم افزاری که در این سیستم عامل نصب می شوند بر روی DVD نصب آن وجود ندارند و شما باید از محل های دیگری بسته های نرم افزاری را دانلود و نصب کنید.

در واقع Fedora Extra یعنی بسته های نرم افزاری Third Party ای که به غیر از شرکت سازنده و توسط انجمن های برنامه نویسی مختلف نوشته شده اند. بنابراین تا الان متوجه شدید که در لینوکس Fedora ما دو نوع Repository نصب نرم افزار داریم که یکی از آنها Core است که توسط شرکت سازنده تولید می شود و دیگری Extra است که توسط برنامه نویسان داوطلب و انجمن های داوطلب نوشته و ارائه می شوند.

معماری فنی سیستم عامل لینوکس Fedora

سیستم عامل لینوکس Fedora یک سیستم عامل است که ذاتا بر اساس و پایه Linux Kernel نوشته شده است و از توزیع های دیگر لینوکس برداشت نشده است ، این سیستم عامل در کشور ایالات متحده آمریکا تولید شده است و از لحاظ فنی معماری های armhfp ، i686 ، x86 و x64 را پشتیبانی می کند. این سیستم عامل از دسکتاپ های Awesome, Cinnamon, Enlightenment, GNOME, KDE, LXDE, MATE, Openbox, Ratpoison, Xfce پشتیبانی می کند. لینوکس Fedora از مجوزها یا لایسنس های حاکم بر نرم افزارهای Open Source پشتیبانی می کند و بصورت کاملا رایگان و Open Source در اختیار همگان قرار گرفته است و در این راه در نوع خود در میان بهترین و محبوب ترین توزیع های لینوکس قرار گرفته است.

دسکتاپ پیشفرضی که در Fedora وجود دارد GNOME است و رابط پیشفرض آن با سیستم عامل نیز GNOME Shell نام دارد. لینوکس Fedora در توزیع های مختلفی ارائه شده است که آنها را به نام Fedora Spins می شناسیم. لینوکس هایی که با عنوان Fedora Spin ارائه می شوند در واقع لینوکس هایی با بسته های نرم افزاری مختلف برای نیازهای مختلف هستند که از آن جمله می توانیم به لینوکس های تخصصی Fedora برای حوزه های بازی ، امنیت ، طراحی ، محاسبات علمی و رباتیک اشاره کنیم. جالب اینجاست بدانید که پدر لینوکس دنیا ، یعنی لینوس توروالدز علاقه خاصی به این سیستم عامل داشت و بر روی اکثر کامپیوترهای خود Fedora نصب کرده بود.

 

Fedora چرخه حیات نسبتا کوتاهی دارد و تقریبا هر 6 ماه یکبار یک بروز رسانی جدید از این سیستم عامل را شاهد هستیم. این موضوع برای برنامه نویسان و کاربران یک نعمت است اما برای سازمان هایی که بر روی یک محصول سرمایه گذاری می کنند کمی مشکل ساز است ، سازمان ها معمولا به دنبال محصولاتی می گردند که کمی ثبات و پشتیبانی طولانی مدت تر داشته باشد. کاربران Fedora می توانند با استفاده از ابزاری به نام FedUp نسخه قبلی Fedora ی خود را به نسخه جدیدتر ارتقاء دهند.

در Fedora هم مانند RedHat Enterprise از بسته های نرم افزاری و سیستم مدیریت بسته های نرم افزاری RPM استفاده می شود. امنیت نیز یکی دیگر از مسائلی است که در لینوکس Fedora حائر اهمیت است و به همین دلیل یک قابلیت امنیتی به نام Security Enhanced Linux که قابلیت پیاده سازی انواع و اقسام Policy های امنیت از جمله Mandatory Access Control ها را دارد درون لینوکس Fedora تعبیه شده است.

Fedora در انواع و اقسام روش ها توزیع می شود که از جمله مهمترین های آن ها می توانیم به Full Distribution بر روی DVD که یک Image کامل از خود سیستم عامل لینوکس Fedora به همراه بسته های نرم افزای آن است اشاره کنیم ، همچنین لینوکس Fedora بصورت Live نیز وجود دارد که شما می توانید ابتدا DVD آن را تهیه کنید و سپس بر روی Live USB آن را نصب کرده و استفاده کنید.Live USB را شما می توانید از روی سورس اصلی Fedora با استفاده از ابزاری به نام Fedora Live USB Creator ایجاد کنید.برای آشنایی با مفاهیم بصورت کامل و جامع به دوره آموزش لینوکس مراجعه کنید.

 

آشنایی با لایه های شبکه (مدل OSI) به زبان ساده

در این مقاله قصد داریم که به شما لایه های شبکه یا مدل OSI که خلاصه Open Systems Interconnection می باشد رو بصورت کامل و جامع و به زبان ساده و خودمونی توضیح بدیم تا درک عمیقی از لایه های OSI پیدا کنید.

سرفصل های این مطلب

1. لایه کاربرد یا Application
2. لایه نمایش یا Presentation
3. لایه نشست یا Session
4. لایه انتقال یا Transport
5. لایه شبکه یا Network
6. لایه انتقال داده Data Link

به عنوان کسی که تو حوزه شبکه بصورت حرفه ای داره فعالیت می کنه بایستی درک عمقی از لایه های OSI پیدا کنید چون واقعا اگه کسی این لایه ها رو خوب درک کنه و پروتکل های این لایه رو خوب بشناسه و باهاشون کار کرده باشه رفته رفته دید عمیق نسبت به OSI پیدا می کنه و طبیعتا راحت تر میتونه شبکه رو Troubleshoot یا رفع اشکال کنه و اگر هم نتونه حداقل با دید بازتری میتونه به رفع مشکل بپردازه.

لایه کاربرد یا Application

پس کسی که تازه وارد دنیای شبکه های کامپیوتری هستش باید و باید روی مدل OSI مانور بده و مکانیزم کاریش رو خوب درک کنه. مدل OSI کاملا مدل انتزاعی هستش یعنی شما با این لایه ها بصورت تئوری آشنا میشید و درکشون می کنید و بعد کم کم تو محیط واقعی با پروتکل ها و سرویس هایی که تو این لایه ها هستش در محیط عملیاتی کار می کنید.

مدل OSI هفت تا لایه داره که ما با لایه هفتم که اسمش Application یا لایه نرم افزار های کاربردی هستش شروع می کنیم. لایه Application یا Application Layer لایه ای هستش که ما به عنوان End User بصورت کاملا عملی باهاش در ارتباط هستیم.

در وهله اول منظور ما از Application اپلیکیشن های اندرویدی نیست ، بلکه Application هایی هست که میتونن تو شبکه برامون کاری که ما میخوایم رو انجام بدن. مثلا ما میخوایم تو شبکه Email بفرستیم یا مثلا میخوایم بین کلاینت ها فایل به اشتراک بزاریم یا از یه وب سایت بازدید کنیم و ...

همه این کار ها که ما انجام میدیم در لایه Application انجام میشه. اگه بهتر بخوام این موضوع رو روشن کنم فرض کنید که شما یک برنامه میخواید بنویسید حالا با هر زبانی ( جاوا ، C ، C++ و ... ) که میتونه روی هر سیستمی نصب بشه و تو شبکه فایل به اشتراک بزاره.

طبیعتا این نرم افزاری که مینویسید روی دستگاه های شبکه که در لایه Core عمل می کنن مثل روتر ، سوئیچ و ... نصب نمیشن و حتما روی سیستم های End Users که از سیستم عامل هایی مثل ویندوز ، لینوکس و ... استفاده می کنن نصب و راه اندازی میشن.

پس شما الان Application رو درک کردید. میشه گفت اکثر نرم افزار هایی که تحت شبکه نوشته میشن تحت معماری Client-Server هست یعنی یک نرم افزار به عنوان Server و یک نرم افزار به عنوان Client عمل می کنه ، لازم نیست جای دوری بریم همین مرورگری که الان پاش نشستید و دارید این مطلب رو میخونید نرم افزاری هست که با معماری Client-Server نوشته شده که مرورگر میشه Client و وب سروری که روش این مطلب قرار گرفته Server هست.

از مهم ترین پروتکل ها یا Application هایی که در لایه Application کار می کنن میتونیم به HTTP ، FTP ، DNS ، DHCP ، SNMP ، NFS ، Telnet ، SMTP و POP3 و IMAP اشاره کنیم. بدیهی هست که هر چقدر این پروتکل ها بهینه تر نوشته شده باشن انجام کار های شبکه ای سریعتر اتفاق میوفته و کارایی سیستم بالاتر میره. در آخر به این نکته اشاره کنیم که هر لایه برای خود یک قالب بندی برای دیتا دارد که قالب بندی لایه Application بر اساس Data هستش.

آموزش گام به گام مدرک دوره نتورک پلاس Network+ جامع با 36 ساعت فیلم آموزش نتورک پلاس از سری آموزش شبکه به زبان ساده فارسی و طنز و بر اساس سرفصل های دوره نتورک پلاس بین المللی + جزوه توسط مهندس نصیری تدریس شده است. در دوره نتورک پلاس Network+شما ضمن دریافت مدرک دوره نتورک پلاس ، بصورت گام به گام ، صفر تا صد و طبق آخرین سرفصل های نتورک پلاس بین المللیشبکه را به خوبی یاد می گیرید.