Ubuntu چیست؟ تا کنون در خصوص انواع توزیع های مهم لینوکس اعم از RHEL ، CentOS ، openSUSE ، Knoppix ، Debian و Fedora صحبت کردیم . امروز می خواهیم در خصوص سیستم عامل محبوب Ubuntu صحبت کنیم. Ubuntu یکی از محبوب ترین توزیع های لینوکس می باشد که بر پایه و اساس لینوکس توزیع Debian بنا نهاده شده است.
این سیستم عامل از معماری های armhfp ، i686 ، PowerPC و x86 64 پشتیبانی می کند و نرم افزار دسکتاپ پیشفرض آن Unity ( هیچ ربطی به نام کاربریم نداره باور کنید D: ) می باشد. یکی از ویژگی های بسیار جالب سیستم عامل لینوکس توزیع Ubuntu این است که این سیستم عامل در طبقه بندی های تازه واردها ، دسکتاپ ها ، سرورها و حتی سطوح میانی کاربران بصورت همزمان می تواند قرار بگیرد و این برای یک سیستم عامل فاکتور بسیار مثبتی است.
اما بصورت کلی ما از Ubuntu به عنوان یک محصول دسکتاپ بسیار قوی یاد می کنیم و کمتر از این سیستم عامل به عنوان سرور استفاده می شود ، هر چند قابلیت تبدیل شدن به سرور را دارد اما لینوکس کارهای تازه وارد معمولا از این سیستم عامل به عنوان سرور استفاده می کنند. Ubuntu به عنوان یک محصول قوی در حوزه دسکتاپ سیستم عاملی رایگان است که هم بصورت Community و هم بصورت تجاری و حرفه ای پشتیبانی می شود.
Community ای که برای Ubuntu ایجاد شده است بر اساس ایده و ساختار GNU بنا نهاده شده است و همانطور که انتظار می رود هدف این Community این است که نرم افزار باید بصورت رایگان در دسترس افراد قرار بگیرد و کاربران بایستی بتوانند از انها براحتی استفاده کنند و آنها را برای زبان خود بومی سازی کنند و همچنین بتوانند هر تغییری که دوست داشتند در سورس نرم افزارها ایجاد کنند. واژه Ubuntu یک واژه قدیمی آفریقایی است و به معنی انسانیت به دیگران یا Humanity To Others می باشد. با معرفی شدن Ubuntu در واقع یک روح جدید در صنعت نرم افزار در دنیا به وجود آمد. شرکت سازنده Ubuntu یک شرکت انگلیسی به نام Canonical Ltd بود که توسط یک تبعه آفریقای جنوبی به نام Mark Shuttleworth مدیریت می شد. درآمد این شرکت از طریق ارائه خدمات پشتیبانی مربوط به سیستم عامل Ubuntu تامین می شود.
همانطور که اعلام کردیم سیستم عامل Ubuntu یک سیستم عامل محبوب دسکتاپ است ، اگر این سیستم عامل را بصورت پیشفرض نصب کنید انواع و اقسام نرم افزارها بصورت رایگان در آن وجود دارند که از آن جمله می توان به LibreOffice ، Firefox ، Thunderbird ، Transmission و همچنین یک سری بازی ساده از قبیل Sudoku و شطرنج اشاره کرد.بسیاری از نرم افزارهایی که برای Ubuntu نوشته شده اند در نصب پیشفرض یا Default Installation وجود ندارند اما شما می توانید براحتی آنها را از وب سایت پشتیبانی نرم افزارهای Ubuntu دانلود و نصب کنید.
برای اینکار کافیست فقط کمی با سیستم مدیریت بسته یا Package Management ای که به نام APT در Ubuntu معروف است آشنایی داشته باشید تا تقریبا هر چیزی که مورد نیاز شما است را بر روی Ubuntu بتوانید نصب کنید. یکی از نکات جالب در خصوص استفاده از قابلیت های Ubuntu این است که برخی از نرم افزارهای مایکروسافت ویندوز می توانند با استفاده از قابلیتی به نام Wine Compatibility Package بر روی Ubuntu نصب شوند ، حتی اگر این قابلیت به مشکل بخورد شما می توانید با استفاده از نصب نرم افزارهای مجازی سازی مثل VirtualBox یا VMware Workstation بصورت مجازی ویندوز را روی Ubuntu نصب کنید.
برای امنیت بیشتر این سیستم عامل ، تمامی برنامه هایی که اجرا می شوند در حالت عادی با پایینترین سطح دسترسی اجرا می شوند و نمی توانند در این حالت به فایل های کاربر یا سیستم عامل صدمه ای وارد کنند. برای بالا بردن امنیت از دستور sudo به عنوان یک ابزار برای اجرای موقت نرم افزارها با دسترسی بالاتر استفاده می شود که کارهای مدیریتی که می خواهند بر روی سیستم انجام دهند را بتوانند براحتی با دسترسی کاربر root انجام دهند و اینکار باعث می شود صدمه ای به فایل های سیستم عامل وارد نشود ، این ابزار چیزی شبیه به ابزار Run as administrator در سیستم عامل ویندوز است.
برای کنترل سطوح دسترسی در اوبونتو ابزاری به نام PolicyKit که به آن PolKit هم گفته می شود برای امن کردن هرچه بیشتر سیستم عامل استفاده می شود. بصورت پیشفرض اکثر پورت های شبکه توسط فایروال و برای جلوگیری از حملات هکری بسته شده اند و اگر کاربر قصد باز کردن پورت خاصی را داشته باشد براحتی می تواند با فایروالی که در این سیستم عامل بصورت گرافیکی تعبیه شده است تنظیمات مورد نظر خود را انجام دهد.
اوبونتو برای جلوگیری از به وجود آمدن صدمات از طریق نرم افزارهایی که اجرا می شوند Package های نرم افزاری را با استفاده از قابلیت GCC ای مثل PIE و Buffer Overflow Protection کامپایل می کند. از همه اینها گذشته شما می توانید پوشه های home directory و پوشه های شخصی خودتان را در این سیستم عامل رمزنگاری کنید. این قابلیت های امنیتی اضافه شده به Ubuntu از آن یک سیستم عامل در حالت پیشفرض امن ساخته است ، البته امنیت کاملا یک واژه نسبی است اما به هر حال می توان گفت Ubuntu از درجه امنیتی نسبتا خوبی بصورت پیشفرض برخوردار است.
یکی از نکات بسیار جالب در خصوص Ubuntu این است که این سیستم عامل دارای معماری و زیرساختی است که باعث شده است هم به عنوان سرور ، هم به عنوان دسکتاپ و هم به عنوان سیستم عامل گوشی و تبلت و حتی سیستم عامل تلوزیون بتوان از آن استفاده کرد. Ubuntu تقریبا هر شش ماه یکبار یک نسخه جدید را معرفی می کند و هر نسخه جدیدی که ارائه می شود تا نه ماه دارای پشتیبانی رایگان می باشد که این پشتیبانی شامل رفع مشکلات امنیتی ، رفع باگ های سیستم عامل و ... می باشد. اولین نسخه از سیستم عامل Ubuntu در سال 2004 معرفی شد.
سیستم مدیریت بسته های نرم افزاری یا Package Management ای که در Ubuntu وجود دارد برگرفته ای از Package Manager ای است که در سیستم عامل لینوکس توزیع Debian مورد استفاده قرار می گیرد و بنابراین بسته های نرم افزاری با پسوند Deb معرفی می شوند و همانطور که قبلا هم اشاره کردیم از ابزاری به نام APT برای مدیریت این بسته ها در Ubuntu استفاده می شود. قبل از استفاده از بسته های نرم افزاری Debian در Ubuntu باید به این مسئله توجه کنید که با توجه به اینکه بسته های نرم افزاری این دو سیستم عامل در اصطلاح فنی Binary Compatible کامل نیستند یعنی بصورت کامل با هم سازگاری ندارند.
بنابراین برای اینکه بتوانید از بسته های نرم افزاری Debian در Ubuntu استفاده کنید حتما باید بسته های نرم افزاری بازنویسی یا Rebuild شوند. البته هنوز برخی مشکلات برای تبدیل کردن بسته های نرم افزاری Debian به Ubuntu و برعکس وجود دارد ، یکی از نکات بارز بین این دو سیستم عامل را می توان وجود داشتن تعداد زیادی برنامه نویس مشترک دانست که با نوشتن یک بسته نرم افزاری ، در واقع آن را برای دو سیستم عامل در لحظه تولید می کنند. در خصوص آموزش لینوکس مطالب زیاد است که به امید خدا با رونق گرفتن انجمن لینوکس و سیستم های متن باز انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران بیشتر به آن خواهیم پرداخت ، اگر در خصوص این مطلب نکته ای به ذهنتان می رسد خوشحال می شویم در ادامه از دانش شما استفاده کنیم.
یکی از معروف ترین انواع بدافزار یا Malware به نام کرم یا Worm شناخته می شود. هر چند که اکثرا در مورد Worm ها بحثی شبیه به ویروس داریم اما اساسا این دو نوع بدافزار ، دو چیز کاملا متفاوت با ماهیتی متفاوت هستند. تنها وجه اشتراک بین Worm ها و Virus ها در بحث بدافزاری ، تلاش برای تکثیر شدن آنها در سیستم های مختلف است . اما تفاوت اصلی با ویروس در اینجاست که ویروس های کامپیوتری برای اینکه تکثیر شوند نیاز به انجام یک عملیات توسط کاربر دارند ، برای مثال اگر یک کاربر بر روی فایلی کلیک نکند یا DVD یا Flash ای را به سیستم خود نزند ممکن است به ویروس آلوده نشود اما در Worm ها به این شکل نیست و Worm در اصطلاح خودتکثیر یا Self-Replica است و نیازی به انجام کاری توسط کاربر برای تکثیر شدن ندارد .
برخلاف ویروس ها که بصورت خودکار روی یک سیستم تا می توانند تکثیر می شوند ( روی یک سیستم یک ویروس مثلا 100 بار تکثیر میشه ) ، Worm ها فقط یک نسخه از خودشان را بر روی یک سیستم تکثیر می کنند و به سراغ آلوده کردن سیستم بعدی می روند. به این حالت Worm در اصطلاح امنیت Standalone بودن بدافزار می گویند. ویروس ها معمولا از بیرون سیستم کنترل نمی شوند و یک سری وظیفه از قبل تعریف شده دارند اما Worm ها این قابلیت را دارند که توسط مهاجم از راه دور کنترل شوند یا در اصطلاح Remote Controlled شوند.
کته دیگر در خصوص تفاوت ویروس و Worm در نحوه تکثیر است . ویروس ها توسط رسانه ها یا Media هایی مثل Flash و DVD و ... منتقل می شوند یا پیوست ایمیل اما Worm ها توسط آسیب پذیری های موجود در نرم افزارها و سیستم عامل ها تکثیر می شوند و در شبکه تکثیر می شوند نه سیستم . Worm دارای ساختار پیچیده تری به نسب Virus است با توجه به اینکه یک آسیب پذیری را باید در سیستم عامل در شبکه شناسایی و به آن عملا نفوذ کند و به همین دلیل ترافیک و پهنای باند شبکه را در زمان آلودگی افزایش می دهد. Worm ها می توانند در نقش بدافزارهای دیگری مثل جاسوس افزارها ( Spyware ) ، بات ها و حتی تروجان و ... هم فعالیت کنند.میتوانید در دوره آموزش سکیوریتی پلاس بخوبی با بدافزارها Malwares آشنا شوید.این نکته قابل ذکر است که برای ورود به دوره سکیوریتی پلاس و آموزش هک داشتن دانش لازم در حد دوره آموزش نتورک پلاس الزامی است .
وقتی صحبت از Cryptomalware می شود ، ابتدا دو کلمه را در کنار هم بخوانید Cryptography Malware که به ترتیب کلمات بدافزار رمزنگاری ترجمه می شود و به خوبی مفهوم را می رساند. قبلا در خصوص مفهومی به نام Cryptovirology صحبت کرده ایم که در واقع بدافزارهایی که در حوزه رمزنگاری کار می کنند زیر مجموعه این نوع علم بدافزاری هستند. بصورت کلی هر بدافزاری که با استفاده از رمزنگاری اطلاعات اقدام به سوء استفاده از افراد بکند به عنوان Cryptomalware یا بدافزار رمزنگاری ( ترجمه بهتر پیدا کردید Comment بزارید ) شناخته می شود.
معروف ترین نوع بدافزار رمزنگاری که در دنیا وجود دارد به عنوان باج افزار یا Ransomware شناخته می شود. مکانیزم کاری این نوع بدافزارها به نسبت ساده است ! آنها به سیستم قربانی نفوذ می کنند یا منتقل می شوند ، سپس اطلاعات یا فایل ها با پسوند های مشخصی مثل پسوند مستندات اداری ، عکس ها ، ویدیوها ، فایلهای بکاپ و ... را شناسایی می کنند و آنها را رمزنگاری می کنند و سپس پیامی روی تصویر قربانی درج می کنند که در صورت عدم پرداخت باج به این حساب های کاربری کلیه اطلاعات شما از بین خواهد رفت و بسیاری از کاربران قربانی مجبور به پرداخت این باج هستند تا کلید رمزگشایی را مهاجم در اختیار قربانی قرار بدهد.
به تصویر بالا دقت کنید ، اینجا یک مرکز پزشکی و درمانگاهی مهم در کشور است که به باج افزار آلوده شده است . فرض کنید که مدیر یک شبکه هستید و صبح اول وقت وقتی پای سیستم می نشینید با چنین صحنه ای مواجه شوید که کلیه فایل های شما شبیه چرخدنده و اجرایی شده اند و با کلیک کردن روی آنها پیامی مشابه تصویر بالا دریافت می کنید . این یعنی شما به باج افزار آلوده شده اید . محتوای پیام کاملا مشخص است .در پیامی که باج گیرنده در سیستم شما نمایش می دهد قطعا یک آدرس ایمیل موقتی وجود دارد که برای شما ایجاد شده است و البته یک شناسه منحصر به فرد برای کامپیوتر و یا شبکه شما که توسط آن کلید رمزگشایی توسط مهاجم طراحی شده است نیز در اختیار شما قرار می گیرد.
اگر می خواهید باج بدهید باید این ID را برای آن ایمیل ارسال کنید ، یک نمونه فایل برای رمزگشایی برای مهاجم ارسال کنید و فایل اصلی را دریافت کنید تا متوجه شوید که با هویت درستی برای باج دادن مواجه هستید . این روند کلی باجگیری اینترنتی در دنیاست . جالب است بدانید که در دنیا بیشتر از صدها میلیون دلار در سال از این طریق باجگیری می شود و با توجه به استفاده از مکانیزم های پرداخت بصورت رمزارز ( Cryptocurrency ) امکان پیگیری آنها تا حدی غیر ممکن است .
ریسک افزار چیست؟ یکی از جدیدترین مفاهیم در حوزه بدافزاری دنیای امنیت اطلاعات ، کلمه ای به نام Riskware یا ریسک افزار است. طبیعتا Risk و Software تشکیل دهنده این کلمه هستند اما جالب است بدانید که با اینکه از لحاظ امنیتی این نوع نرم افزارها در دسته بندی بدافزاری یا Malware ای قرار می گیرند اما واقعا بدافزار نیستند ! بله دست متوجه شدید ریسک افزارها بدافزار نیستند ، یعنی نویسنده یا تولید کننده آنها با هدف تخریب و انجام عملیات های مخرب آنها را تولید نکرده است.
اما نکته اینجاست که اینگونه نرم افزارها به شکلی امنیت کامپیوتر شما را تهدید می کنند و به همین دلیل ریسک به وجود آمدن عملیات مخرب را بالا می برند و به همین دلیل به آنها Riskware گفته می شود.اما واقعا چطور ممکن است یک نرم افزار باعث بالا رفتن ریسک امنیتی در یک کامپیوتر بشود؟ خوب در واقع Riskware ها می توانند با انجام دادن یک سری تغییرات در سیستم عامل قربانی کاری کنند که سایر بدافزارهای مخرب بتوانند عملیات مخربشان را انجام بدهد و اینکار به واسطه نصب شدن یک Riskware انجام می شود.
بگذارید ساده تر بگوییم ، زمانیکه شما یک نرم افزار بر روی کامپیوتر خود نصب می کنید که این امکان را فراهم می کند که یک ریسک به وجود بیاید به آن Riskware می گوییم ، قرار نیست که این Riskware خودش تخریب یا عملیات مخرب انجام بدهد.برای مثال نرم افزاری ممکن است قوانین نصب و اجرای یک برنامه دیگر را نقض کند ، ممکن است اجازه اجرای یک برنامه دیگر در کامپیوتر را ندهد ، ممکن است جلوی به روز رسانی مختلف سیستم را بگیرد ، ممکن است Rule های دارای مشکل امنیتی در فایروال شما ایجاد کند ، ممکن است به عنوان Backdoor در سیستم قربانی مورد استفاده قرار بگیرد .
ساده ترین مثالی که می توانیم از Riskware ها بزنیم ابزارهای دانلودی مثل Torrent و P2P هایی مثل EMule هستند که قسمتی از هارد دیسک شما را به اشتراک عمومی می گذارند. الزامی ندارد که به تنهایی Riskware خطرناک باشد اما این امکان را فراهم می کند که انتشار سایر بدافزارها راحت تر شود. بصورت کلی یک Riskware ابزاری است که باعث حذف شدن ، مسدود کردن ، تغییر دادن و کپی اطلاعات و مختل کردن کارایی کامپیوترها و شبکه می شود. یک Riskware می تواند در قالب برنامه های IRC ، P2P ، SMTP ، انواع Downloader اینترنتی ، انواع ابزارهای مانیتورینگ ، ابزارهای شبکه ، ابزارهای مدیریت از راه دور شبکه ، سرویس های FTP ، سرویس های پروکسی ، سرویس Telnet و سرور وب و همچنین Toolbar های اینترنتی ظاهر شود.
این دوره آموزش جامع سکیوریتی پلاس شما آماده ورود به دنیای آموزش هک و امنیت اطلاعات می شوید و به خوبی بر روی مباحث تئوری و مفاهیم امنیتی مسلط خواهید شد. در واقع سکیوریتی پلاس نقطه ورود شما به دنیای امنیت سایبری و از پیشنیازهای دوره های آموزشی هک و نفوذ می باشد.
سئو محتوا چیست؟ چگونه محتوای باکیفیت برای وب سایت خود ایجاد کنیم؟ چگونه در نتایج گوگل بهتر دیده شویم؟ ایجاد محتوای با کیفیت یا اصطلاحاً سئو محتوا یکی از کارهایی است که هر مدیر یا نویسنده وبلاگ و سایت های اینترنتی های باید با آن آشنا باشند. خیلی وقت ها بعضی دوستان در وب سایت توسینسو گلایه دارن که چرا مطالبشون داخل موتورهای جستجو ایندکس نمیشه یا مطلبی که نوشتن صفحه اول گوگل نیست. سئو محتوا به دو بخش تقسیم میشه، یکی بخش طراحی وب سایت هست که طراح باید نکاتی رو برای طراحی بهینه وب سایت انجام بده. بخش دوم مربوط به نویسنده مطلب هست که باید نکات مربوط به سئو محتوا رو رعایت کنه. باید بگم که موتورهای جستجو مانند گوگل، بینگ و ... علاقه زیادی به محتوا دارند و خیلی مهمه که شما مطالبی بنویسید تا مورد پسند موتورهای جستجو باشن. نوشتن مطلب بهینه برای سئو نیازمند رعایت یکسری موارد است که در این مطلب میخواهیم به بررسی این مطالب بپردازیم. پیشنهاد میکنم مطلب زیر را هم مطالعه کنید:آموزش سئو محتوای متنی : چگونه یک محتوای متنی را سئو کنیم ؟
به زبان ساده، به رعایت یکسری پارامتر ها در نوشتن مطالبی که بر روی یک وبلاگ یا پایگاه اینترنتی قرار میگیرد که باعث بالا رفتن رتبه صفحه وب سایت شما در موتورهای جستجو می شود سئو محتوا می گویند. سئو محتوا یک تخصص هست که به مرور زمان به دست میاد. خیلی افراد تو دنیای وب هستند که از راه همین تخصص و کمک به سایر وب سایت ها برای بهبود رتبشون تو موتورهای جستجو کسب در آمد می کنن.
مهمترین بخشی که برای سئو محتوا باید بهش توجه کنید انتخاب یک کلمه کلیدی و بعد نوشتن محتوا بر اساس همان کلمه کلیدی است. فرض کنید میخواهید برای کلمه کلیدی «سئو محتوا» مطلب بنویسید. ابتدا از طریق ابزار Google Trend کلمه کلیدی رو با نمونه های مشابه مقایسه کنید. به عنوان مثال در تصویر زیر، ما کلمه های کلیدی نوشتن محتوا برای سئو، سئو محتوا و همچنین سئو مطلب رو با هم مقایسه کردیم:
در اولین قدم برای مطلب باید عنوان مناسب انتخاب کنید. زمانی که کاربر اقدام به جستجو داخل موتورهای جستجو می کند، اولین گزینه ای که از نتیجه وب سایت شما می بیند عنوانی است که برای مطلب انتخاب کردید:
انتخاب عنوان جذاب و مناسب برای مطلب تاثیر زیادی در سئو محتوا و بالا بردن نرخ کلیک وب سایت شما داره. حتماً عنوانی که انتخاب می کنید مناسب موضوعی باشه که در مطلب نوشتید. استفاده از کلمات کلیدی غیر مرتبط در عنوان می تونه باعث قهر کردن گوگل با وب سایت شما بشه. مورد بعدی در نوشتن عنوان، قرار دادن کله کلیدی در ابتدای عنوان مطلب هست. برای مثال، فرض کنید قصد دارید مطلبی در مورد آموزش برنامه نویسی بنویسید، سعی کنید کلمه کلیدی آموزش برنامه نویسی در ابتدای عنوان مطلب شما قرار بگیره. مثالی از چند عنوان مناسب برای مطلب:
آموزش برنامه نویسی به زبان ساده به همراه مثال های کاربردی
آموزش طراحی سایت (HTML - CSS - Javascript) برای تازه کار ها
آموزش جاوا اسکریپت به زبان ساده به همراه مثال های کاربردی
در عناوین بالا، هدف ما به ترتیب کلمات کلیدی آموزش برنامه نویسی، آموزش طراحی وب و آموزش جاوا اسکریپت است که بر اساس این کلمه کلیدی عنوان ها را انتخاب کردیم. همچنین به این موضوع توجه کنید که کلمه کلیدی مورد نظر شما نیازی نیست که چندین بار در عنوان تکرار شود. یکبار قرار دادن کلمه کلیدی در ابتدای عنوان کفایت می کند. مهم تکرار کلمات کلیدی در متن اصلی یا چگالی کلمه کلیدی (Keyword Density) است که در بخش های بعدی این مطلب در مورد آن صحبت می کنیم.
بعضی وقت ها انتخاب کلمه کلیدی نیاز به دقت زیادی داره، برای مثال، شما زمان نوشتن یک مطلب می تونید از کلمه کلیدی «جاوا اسکریپت» یا «جاوااسکریپت» استفاده کنید، اما اگه دقت کنید در کلمه کلیدی اول بین جاوا و اسکریپت فاصله وجود داره و در دومی وجود نداره که تو تصویر زیر می تونید تفاوت این دو کلمه کلیدی رو ببینید:
یکی از مهمترین بخش های مطلب شما برای سئو محتوا، متنی است که برای بخش Meta Description مطلبتون انتخاب می کنید. این بخش در نتایج جستجو، زیر عنوان نمایش داده میشه. موارد زیر رو در زمان انتخاب Meta Description حتماً رعایت کنید:
طول توضیحات حداکثیر 150 کاراکتر باشد
کلمه کلیدی مورد نظر شما حتماً در توضیحات آورده شود
توضیحات مطلب به گونه ای باشد که کاربر با خواندن آن متوجه هدف شما از نوشتن مطلب بشود
از نوشتن توضیحات به صورت کلمات کلیدی خودداری کنید. نمونه ای از یک توضیحات نامناسب: آموزش سی شارپ، آموزش C#، آموزش برنامه نویسی، شروع برنامه نویسی
بعد از انتخاب کلمه کلیدی، انتخاب عنوان و توضیحات، نوبت به نوشتن متن اصلی می رسد. نوشتن متن اصلی شاید سخت ترین بخش داستان باشه، اما اگر هدف شما نوشتن مطلب با هدف سئو محتوا باشه باید این سختی رو قبول کنید. متنی که می نویسید باید یک متن با کیفیت و بدون غلط های املایی باشد و باید یک سری نکات رو برای نوشتن متن باید رعایت کنید. در این بخش به بررسی موارد مختلفی که در نوشتن متن اصلی باید به آن توجه کنید می پردازیم.
خلاصه بگم، هر چقدر مطلب شما تعداد کلمات بیشتری داشته باشه، سئو محتوا بهتری انجام میشه و گوگل بیشتر عاشق مطلبتون میشه. حتماً سعی کنید حداقل، حداقل 300 لغت (توجه کنید کاراکتر نه! لغت) برای متن اصلی بنویسید. اینکه تعداد لغت های مطلب برای سئو محتوا چقدر باشه هر کی یه نظری میده و بین علما اختلاف هست! بعضی ها میگن بین 1500 تا 2000 لغت، بعضیا میگن بین 2300 تا 2700 لغت، حتی بعضیا میگن بین 7000 تا 7500 لغت، ولی بدونید هر چقدر تعداد لغت های موجود در متن اصلی بیشتر باشه، یعنی شما مطلب با کیفیت تر و قابل رقابت تری تولید کردید. البته این نکته رو هم توجه کنید که نوشتن جملات نامربوط و الکی در مطلب به شدت برای سایتتون خطرناکه، اگر گوگل متوجه بشه که شما مطلبتون رو با لغات الکی پر کردید به سرعت می تونه صفحه شما را از نتایجش حذف کنه. بله، گوگل زرنگ تر از این حرفاست. در کنار این اگر کاربر بوسیله موتورهای جستجو وارد سایت شما بشه، محتوای بی کیفیت می تونه باعث بشه که کاربر زود از سایتتون فرار کنه که باعث بالا رفتن نرخ Bounce Rate یا نرخ فرار میشه.
واژه چگالی کلمه کلیدی یا Keyword Density به معنی تعداد دفعات تکرار کلمه کلیدی انتخابی در متن اصلی است. همونطور که حضور کلمه کلیدی در عنوان و توضیحات بسیار مهم است، اینکه چقدر کلمه کلیدی شما در متن تکرار شده باشد نیز تاثیر زیادی در سئو محتوا دارد. تعداد تکرار یا چگالی کلمه کلیدی، ارتباط مستقیمی به تعداد لغات به کاربر رفته در مطلب داره و ضریبی از تعداد تکرار کلمه کلیدی نسبت به کل لغات مطلب هست. از فرمول زیر میشه برای محاسبه چگالی کلمات کلیدی در مطلب استفاده کرد:
((100 * [keyword repeats]) / [total words])
در فرمول بالا تعداد کل لغات در مطلب رو با total words و تعداد تکرار کلمه کلیدی رو با keyword repeats جایگزین کنید. اجازه بدید یک مثال بزنم. فرض کنید کلمه کلیدی سئو محتوا رو برای نوشتن مطلب انتخاب کردیم، مطلبی که ما نوشتیم حدود 1800 کاراکتر داره، حالا میخواییم ببینیم چگالی کلمات کلیدی در متن ما چه عددی هست. فرض کنید در متن 5 مرتبه کلمه کلیدی سئو محتوا استفاده شده، بر اساس فرمول بالا چگالی کلمه کلیدی به صورت زیر حساب میشه:
((100 * 5) / 1800) = 0.3
بر اساس فرمول بالا چگالی کلمه کلیدی در مطلب 0.3 درصد است که عدد پایینی است، معمولاً این عدد باید بین 1 الی 2 درصد باشه تا چگالی کلمه کلیدی مناسبی برای محتوای ما بدست بیاد. راحت ترین راه تقسیم تعداد کل لغات بر 100 هست، مثلاً تعداد کل لغات 1800 باشه، تقسیم بر 100 میشه 18. یعنی شما حداقل باید کلمه کلیدی مورد نظرتون رو 18 بار در متن اصلی تکرار کنید. البته این تکرار به این معنی نیست که 18 بار پشت سر هم بنویسید سئو محتوا، بله باید در جای مناسب از کلمه کلیدی استفاده کنید.
مطلب شما از نظر سئو محتوا باید به پاراگراف های مختلف تقسیم شود. سعی کنید از نوشتن پاراگراف های طولانی خودداری کنید. همچنین هر پاراگرف برای یک موضوع یا مفهوم خاص نوشته شود. استفاده از پاراگراف ها در نوشتن مطالب کمک زیادی به ماندگاری کاربر در وب سایت کرده و نرخ Bounce Rate را کاهش می دهد.
در صورتی که متن شما طولانی است، حتماً برای آن سرفصل مشخص کنید. سرفصل ها به کاربر کمک می کنند تا سریعتر به بخشی از مطلب که مد نظر دارد برسد و همچنین ساختار متن مطلب شما از نظر سئو محتوا بهینه می شود. همچنین استفاده از سرفصل ها می تواند در نوع نمایش نتیجه در صفحات موتورهای جستجو تاثیر گذار باشد. برای مثال، تصویر زیر نمونه ای از نتیجه گوگل برای یکی از مطالب وب سایت توسینسو است:
همونطور که در تصویر بالا مشاهده می کنید، بخشی که به رنگ قرمز مشخص شده سرفصل هایی است که در مطلب وجود دارد و کاربر در صفحه نتایج گوگل دید بهتری نسبت به محتوای مطلب شما پیدا می کند. در مشخص کردن سرفصل های مطلب به موارد زیر دقت کنید:
سعی کنید سرفصل ها خلاصه باشد و از نوشتن عنوان طولانی برای سرفصل ها خودداری کنید
حداقل یکی از سرفصل های شما باید شامل کلمه کلیدی مد نظر باشد
فاصله بین هر سرفصل تا سرفصل بعدی، نباید بیش از 300 کاراکتر باشد. سعی کنید محتوای هر سرفصل را خلاصه بنویسید
سعی کنید داخل مطلب حتماً لینک سازی کنید. برای مثال، اگر کلمه کلیدی در مطلب شما وجود دارد مثل آموزش سئو که برای آن در وب سایت مطلبی دارید، حتماً آن کلمه کلیدی را به صفحه مورد نظر لینک بدهید، یا اگر از منابعی برای نوشتن مطلب استفاده کردید می توانید داخل مطلب به صفحه ای که به عنوان منبع از آن استفاده کردید لینک بدهید. همچنین می توانید از بخش های مختلف سایت لینک به مطلبی که نوشتید ایجاد کنید. سعی کنید متن لینک ها مناسب با کلمه کلیدی باشد که هدف شماست. برای مثال، اگر در سایت مطلبی برای آموزش سئو دارید حتماً از آن مطلب به مطلب جدید با عنوان سئو محتوا لینک بدهید. لینک سازی داخلی از نظر سئو محتوا یکی از مهمترین بخش های نوشتن مطالب است.
علاوه بر لینک سازی داخلی، ایجاد Backlink از سایت های دیگر که DA یا Domain Authority بالایی دارند به طرز عجیبی در بالا بردن رتبه صفحه شما تاثیر دارد. برای مثال، اگر مطلبی نوشتید سعی کنید در سایت های دیگر Backlink ایجاد کنید. متن این لینک ها باید شامل کلمه کلیدی باشد که مطلب شما با هدف آن کلمه کلیدی نوشته شده. ایجاد Backlink را می توانید با روش های زیر ایجاد کنید:
اشتراک مطلب در شبکه های اجتماعی
استفاده از وبلاگ ها برای ارسال مطلب و ایجاد بک لینک
ارسال ریپورتاژ آگهی در سایت هایی که بازدید بالایی دارند (که البته باید از جیب مبارک خرج کنید)
استفاده از سایت های اشتراک ویدیو برای مطالبی که ویدیو دارند و قرار دادن لینک به وب سایت
ترکیب تصویر با مطلب کمک زیادی به ماندگاری کاربر می کند. سعی کنید از تصاویر جذاب و البته مرتبط استفاده کنید تا تاثیر مثبتی بر سئو محتوا شما داشته باشد. تصاویری که استفاده می کنید باید حجم مناسبی داشته باشند و باعث سنگین شدن صفحه در زمان بارگذاری نشوند. تبدیل تصاویر به فرمت webp می تواند باعث تاثیر چشم گیری در کاهش حجم تصاویر داشته باشد.
همچنین سعی کنید توضیحات مناسب برای تصاویر وارد کنید. توضیحات تصاویر یا اصطلاحاً alt تصاویر، در ابزار های screen reader که بیشتر توسط افراد نابینا استفاده می شود، در طول خواندن متن، خوانده می شوند. این توضیحات توسط گوگل و سایر موتورهای جستجو شناسایی می شوند و رعایت این نکته به معنی رتبه بهتر صفحه شما در بحث Accessibility است. انتخاب متن مناسب برای توضیحات تصاویر، به این این افراد کمک می کند که دید درستی از تصویر استفاده شده در مطلب بدست بیاروند. دقت کنید که استفاده از کلمه کلیدی در توضیحات تصاویر یا نوشتن توضیحات نامربوط هیچ کمکی به سئو محتوای شما نمی کند.
در این مطلب سعی کردیم با مهمترین نکات مربوط به سئو محتوا آشنا بشیم. رعایت این نکات می تونه تاثیر زیادی در بهینه سازی مطالب شما در موتورهای جستجو و افزایش بازدید سایت شما داشته باشه. نکاتی که در این مطلب با آن ها آشنا شدیم موارد زیر بود:
آشنایی با واژه سئو محتوا
انتخاب کلمه کلیدی
انتخاب عنوان برای محتوا
توضیحات یا Meta Description
نوشتن محتوای اصلیپ