لینوکس Red Hat Enterprise جزو معدود لینوکس هایی است که از قوانین GNU که قبلا در انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران در موردش صحبت کردیم چندان تابعیت نمی کند. در واقع توزیع Red Hat Enterprise بر پایه و اساس لینوکس Fedora بوده است و ساخت کشور ایالات متحده آمریکا است ، معماری که این سیستم عامل بر پایه و اساس ان ساخته شده است و آنها را پشتیبانی می کند از i386 ، ia64 ،PowerPC ، s390 ، s390x ، x86 و x64 پشتیبانی می کند.
دسکتاپ هایی که در لینوکس Red Hat Enterprise پشتیبانی می شود KDE و GNOME هستند و این سیستم عامل هم می توانید به عنوان سرور هم به عنوان دسکتاپ مورد استفاده قرار بگیرد. Red Hat Enterprise Linux که بصورت خلاصه RHEL هم گفته می شود جزو معدود توزیع های لینوکس است که توسط یک شرکت خاص طراحی و توسعه داده شده است و بصورت ویژه برای مباحث تجاری مورد استفاده قرار می گیرد ، شرکت Red Hat مالک و سازنده RHEL است.
تقریبا تمامی آموزش ها و پشتیبانی که از RHEL انجام می شود توسط یک سری دوره آموزشی که ساخته شرکت Red Hat است به نام سری اموزشی Red Hat Certification انجام می شود. Red Hat مثل سایر توزیع های لینوکس رایگان نیست و شما برای استفاده از Red Hat Enterprise بایستی آن را از شرکت خریداری کنید اما بر اساس قانون Open Source کدهای نوشته شده در این سیستم عامل نیز بصورت رایگان قابل دسترس می باشند و بعضا توزیع های دیگری از لینوکس وجود دارند که از همین سورس و اعمال تغییرات بر روی آن توزیع جدیدی ارائه می کنند.
به یک نکته توجه کنید که ما لینوکسی در حال حاضر به نام Red Hat نداریم و محصول Red Hat از سال 2004 دیگر تولید نشده است ، لینوکسی که امروزه شما به عنوان Red Hat می شناسید با هسته لینوکس Red Hat ای که در ابتدا وجود داشت کاملا متفاوت است و ما آن را به عنوان Red Hat Enterprise می شناسیم. نسخه های اولیه ای که از سیستم عامل لینوکس Red Hat معرفی شدند به عنوان Red Hat Commercial Linux معروف بودند ، شرکت Red Hat اولین محصول لینوکس خود را در سال 1994 معرفی کرد.
Red Hat اولین توزیع از لینوکس بود که از ساختار RPM Package Manager برای قالب بندی نرم افزارهای خود استفاده کرد و به مرور زمان همین ساختار به توزیع های دیگر لینوکس هم سرایت کرد و امروزه توزیع هایی مثل Mandriva و Yellow Dog از این نوع Package Manager استفاده می کنند. بعد از متوقف شدن تولید لینوکس Red Hat در سال 2004 شرکت Red Hat یک توزیع دیگر از لینوکس را به دنیا معرفی کرد که قبلا در انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران در خصوص این نسخه مفضل توضیح داده ایم و این محصول چیزی جز لینوکس Fedora نبود ، Fedora بر خلاف Red Hat یک لینوکس رایگان بود و همگان می توانستند از آن براحتی استفاده کنند به ویژه کاربران خانگی که توانایی خرید Red Hat را نداشتند ، از آن به بعد و با معرفی شدن Fedora ، شرکت Red Hat شروع به ایجاد کردن محصول جدید Red Hat خود بر پایه و اساس لینوکس Fedora کرد که اسم ان Red Hat Enterprise بود.
اولین نسخه ای که از توزیع لینوکس Red Hat Enterprise وارد بازار شد به عنوان Red Hat Linux Advanced Server معرفی شد. در سال 2003 شرکت Red Hat یک نامگذاری مجدد روی محصول تولیدی خود گذاشت و اسم Red Hat Linux Advanced Server را به Red Hat Enterprise Linux AS تغییر داد و دو نسخه مختلف به نامهای Red Hat Enterprise Linux ES و Red Hat Linux Enterprise WS را نیز معرفی کرد. شرکت Red Hat برای حفظ علامت تجاری خود ، قوانین سفت و سختی در خصوص توزیع رایگان محصول خود یعنی RHEL اعمال کرد اما همچنان قوانین اصلی ماهیت Open Source را رعایت کرد و سورس کد RHEL را در اختیار همگان بصورت رایگان قرار داد.
نسخه های متعددی از توزیع های لینوکس از سورس کدهای RHEL استفاده کردند و توزیع های شرکتی و قابل اعتماد خوبی همچون CentOS و Scientific Linux را بصورت کاملا رایگان معرفی کردند ، حتی نسخه های تجاری نیز به بازار معرفی شدند که کاملا با Red Hat Enterprise تطابق داشتند و کاربردهای کلان سازمانی به ویژه در حوزه پایگاه داده داشتند که مهمترین توزیعی که در این حوزه می توانیم نام ببرسیم Oracle Linux است که به تجربه می توان گفت خود خود RHEL است که برای استفاده از پایگاه داده ای مثل Oracle طراحی شده است.
جالب اینجاست بدانید که نسخه های آکادمیک و دسکتاپ لینوکس Red Hat Enterprise نیز وجود دارند که برای همین منظور خریداری و استفاده می شوند. این نسخه ها برای استفاده مدارس ، دانشگاه ها و دانشجویان کاربرد دارد و قیمت آنها به نسب قیمت سایر نسخه های RHEL ارزانتر است ، این نسخه ها نیز مانند نسخه Enterprise اصلی از پشتیبانی کامل شرکت سازنده برخوردارند. نسخه های ES از Red Hat Enterprise مخفف Entry-Level Server است که برای شروع کار با این سیستم عامل مناسب است ، نسخه AS برای سرویس های پیشرفته یا Advanced Server استفاده می شوند و در نهایت نسخه WS برای استفاده در Workstation ها کاربرد دارند.
اگر شما به یک نسخه با ثبات و قابل اعتماد ، دارای پشتیبانی و دارای مدرک بین المللی لینوکس نیاز دارید که بعضا در برخی از سازمان ها مورد نیاز است می توانید از RHEL استفاده کنید. امروزه RHEL از بهترین و پر استفاده ترین لینوکس ها برای سرورها و پردازش های سنگین به حساب می آید اما فراموش نکنید که این شرکت بصورت رسمی کشور عزیزمان ایران را تحریم کرده است و شما نمی توانید از Repository های آنلاین این شرکت استفاده کنید. در مقاله آموزش لینوکس در خصوص اینکه ماهیت سیستم عامل لینوکس چیست و چه تاریخچه ای دارد صحبت کرده ایم.
امیدوارم مورد توجه شما قرار گرفته باشد، در صورت یادگیری و علاقه بیشتر بعد از یادگیری لینوکس در سطح Linux Essentials آماده ورود به دوره آموزشی LPIC 1 خواهید شد. LPI یا بنیاد حرفه ای لینوکس ( با اسم انیستیتو لینوکس کانادا هم شناخته می شود ) این دوره را به دو قسمت یا دو کد دوره LPIC 1 با کد 101 و LPIC 1 با کد 102 تقسیم بندی کرده است . برای اینکه شما گواهینامه بین المللی لینوکس LPIC 1 را بصورت کامل دریافت کنید بایستی هر دو دوره را بصورت کامل یاد بگیرید. مدرک بین المللی الپیک یک ( LPIC 1 ) یکی از محبوب ترین دوره های آموزش لینوکس در دنیا به حساب می آیند که بر اساس سرفصل های منظم و مرتب ، استانداردهای بین المللی ، بدون وابستگی به یک توزیع خاص از سیستم عامل لینوکس ، برای افرادی طراحی شده است که می خواهند در مسیر یادگیری لینوکس به سطح بالاتری دست پیدا کنند.
دوره آموزشی LPIC 2 | الپیک دو در واقع سطح متوسط یادگیری لینوکس در دنیا محسوب می شود. شما برای اینکه بتوانید وارد دوره آموزشی LPIC 2 یا سطح متوسط آموزش لینوکس شوید قطعا باید با مقدمات کار کردن با سیستم عامل لینوکس در سطح LPIC 1 آشنایی داشته باشید. در واقع اگر شما در دوره آموزشی LPIC 1 ساختار سیستم عامل لینوکس را به خوبی درک کرده باشید و مدیریت مقدماتی لینوکس را یاد گرفته باشید ، آماده ورود به دوره آموزشی LPIC 2 خواهید بود.
لینوکس Debian GNU/Linux برای اولین بار در سال 1993 معرفی شد.این لینوکس توسط بنیانگذارش یان مرداک و همچنین صدها برنامه نویس داوطلب نوشته شد ، آنها این ایده را در ذهن داشتند که یک سیستم عامل کاملا غیر تجاری را به دنیا معرفی کنند ، اکثر زمانی که این برنامه نویسان برای نوشتن لینوکس Debian GNU/Linux صرف کردند از زمان های اضافه و اوقات فراغتشان بود و هیچگونه پولی به آنها بابت برنامه نویسی Debian پرداخت نشد.
در ابتدای کار تصور می شد که کار Debian GNU//Linux براحتی تمام می شود و افراد زیادی اعتقاد داشتند که این پروژه در نهایت سرنوشتی جز تجزیه شدن و متلاشی شدن ندارد و پروژه Debian GNU/Linux با شکست مواجه خواهد شد. اما واقعیت به شکلی دیگر و کاملا متفاوت رقم خورد ، نه تنها Debian باقی ماند بلکه بعد از آن بسیار پیشرفت کرد و در کمتر از یک دهه این توزیع از لینوکس تبدیل به گسترده ترین توزیع لینوکس در دنیا شد ، Debian به عنوان بزرگترین و گسترده ترین پروژه Collaborative یا پروژه شراکتی در دنیا مطرح شد و شاید هرگز نمونه دیگری از این گستردگی در صنعت نرم افزار را شاهد نباشیم.
مهمترین دلایل موفقیت پروژه Debian GNU/Linux را می توانیم به این شکل بیان کنیم که : این توزیع از لینوکس توسط بیشتر از 1000 برنامه نویس داوطلب نوشته شده است ، در حال حاضر مجموعه نرم افزاری که برای Debian GNU/Linux وجود دارد شامل بیش از 50000 بسته نرم افزاری است که حتی برای معماری های 8 پردازنده ای نیز طراحی شده اند و از همه مهمتر این است که با تغییر دادن سورس کد سیستم عامل Debian و اعمال تغییرات بر روی آن تاکنون بیشتر از 120 نوع توزیع جدید از لینوکس منتشر شده است که همه انها در اصطلاح Debian Based یا بر پایه و اساس Debian هستند که این نمایانگر قدرت این سیستم عامل است.
این خصوصیات تقریبا برای هیچکدام از توزیع های سیستم عامل لینوکس دیگر وجود ندارد. فرآیند توسعه و برنامه نویسی Debian GNU/Linux به سه مرحله یا سه شاخه تقسیم بندی می شود که البته برخی اوقات به آن یک شاخه چهارم هم اضافه می کنند که این مراحل به شکل زیر می باشند :
Debian GNU/Linux برای یکپارچه سازی ، تست و با ثبات سازی بسته های نرم افزاری با سیستم عامل و همچنین قابلیت های جدیدی که به این بسته ها و سیستم عامل Debian اضافه می شوند یک مکانیزم کنترل کیفیت مدون ، برنامه ریزی شده و قابل اطمینان دارد که باعث می شود بتوانیم از Debian GNU/Linux بدون انکار به عنوان یکی از بهترین توزیع های لینوکس بدون مشکل ( یا کمترین تعداد مشکل( و خوب آزمایش شده یاد کنیم.
اما در کنار همه این نکات مثبت برخی موارد هم قابل توجه است ، همین فرآیند دراز و پیچیده توسعه سیستم عامل و آزمایش و تست هایی که بر روی آن انجام می شود یک سری مشکلات را در پی دارد ، نسخه با ثبات یا Stable از سیستم عامل Debian GNU/Linux چندان به روز معرفی نمی شود و معمولا نسخه های Stable این توزیع از لینوکس هر 1 تا 3 سال معرفی می شوند ، به همین دلیل علاقه مندان به سیستم عامل Debian GNU//Linux مجبور هستند که تا معرفی شدن نسخه بدون Bug و تقریبا بدون مشکل ، از نسخه های مشکل دار و تستی Debian استفاده کنند ، همین مورد در خصوص بسته های نرم افزاری نیز صادق است.
Debian GNU/Linux دست برنامه نویسان را بسیار باز گذاشته است و تقریبا اکثر برنامه نویسانی که قصد دستکاری در سورس یک توزیع لینوکس و ارائه یک نسخه جدید را دارند ترجیح می دهند از Debian GNU/Linux استفاده کنند.از نکات بارز مثبت در خصوص این سیستم عامل می توان به با ثبات بودن ، کنترل کیفیت عالی ، وجود بیش از 20 هزار بسته نرم افزاری ، پشتیبانی از معماری تعداد پردازنده های بیشتر به نسبت سایر توزیع های لینوکس اشاره کرد. البته نکات منفی نیز در این سیستم عامل وجود دارد که از آن جمله می توانیم به طولانی بودن مدت ارائه نسخه با ثبات جدید اشاره کنیم که تقریبا بین 1 تا 3 سال طول می کشد ، همچنین با توجه به پشتیبانی این سیستم عامل از معماری پردازنده های چند تایی ، معمولا تکنولوژی های جدیدتر نیاز به زمان دارند تا با Debian خود را سازگار کنند.
بسته های نرم افزاری که برای سیستم عامل Debian معرفی می شوند با بصورت Advanced Package Tool یا APT با استفاده از بسته های DEB ارائه می شوند. نسخه های مختلفی از جمله نسخه های قابل نصب ، نسخه های Live که از معماری 12 پردازنده ای نیز پشتیبانی می کنند ، برای Debian وجود دارند که حتی شامل تمامی پردازنده های بیتی 32 و 64 بیتی شرکت های Intel و AMD نیز می شوند. در مقاله آموزش لینوکس بصورت مفصل در خصوص نصب دبین صحبت شده است. از مهمترین توزیع های لینوکسی که از Debian گرفته شده اند می توانیم به Ubunto ، Openbox ، SolydXK ، Knoppix ، Tanglu و ... اشاره کنیم که این نمایانگر قدرت این سیستم عامل است.
امیدوارم مورد توجه شما قرار گرفته باشد، در صورت یادگیری و علاقه بیشتر بعد از یادگیری لینوکس در سطح Linux Essentials آماده ورود به دوره آموزشی LPIC 1 خواهید شد. LPI یا بنیاد حرفه ای لینوکس ( با اسم انیستیتو لینوکس کانادا هم شناخته می شود ) این دوره را به دو قسمت یا دو کد دوره LPIC 1 با کد 101 و LPIC 1 با کد 102 تقسیم بندی کرده است . برای اینکه شما گواهینامه بین المللی لینوکس LPIC 1 را بصورت کامل دریافت کنید بایستی هر دو دوره را بصورت کامل یاد بگیرید. مدرک بین المللی الپیک یک ( LPIC 1 ) یکی از محبوب ترین دوره های آموزش لینوکس در دنیا به حساب می آیند که بر اساس سرفصل های منظم و مرتب ، استانداردهای بین المللی ، بدون وابستگی به یک توزیع خاص از سیستم عامل لینوکس ، برای افرادی طراحی شده است که می خواهند در مسیر یادگیری لینوکس به سطح بالاتری دست پیدا کنند.
دوره آموزشی LPIC 2 | الپیک دو در واقع سطح متوسط یادگیری لینوکس در دنیا محسوب می شود. شما برای اینکه بتوانید وارد دوره آموزشی LPIC 2 یا سطح متوسط آموزش لینوکس شوید قطعا باید با مقدمات کار کردن با سیستم عامل لینوکس در سطح LPIC 1 آشنایی داشته باشید. در واقع اگر شما در دوره آموزشی LPIC 1 ساختار سیستم عامل لینوکس را به خوبی درک کرده باشید و مدیریت مقدماتی لینوکس را یاد گرفته باشید ، آماده ورود به دوره آموزشی LPIC 2 خواهید بود.
لینوکس توزیع CentOS یکی از محبوب ترین توزیع های لینوکس امروزی است ، CentOS مخفف کلمه های Community ENTerprise Operating System است. هسته اصلی لینوکس CentOS از سیستم عامل Red Hat Enterprise Linux یا RHEL گرفته شده است و به همین دلیل این سیستم عامل کاملا با RHEL سازگاری دارد. طبیعتا با توجه به اینکه در مقاله قبلی در انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران در خصوص توزیع RHEL و اینکه از Fedora گرفته شده است ، می توان نتیجه گرفت که در نهایت CentOS نیز از Fedora گرفته شده است.
برخلاف RHEL که تجاری و پولی است ، CentOS یک توزیع رایگان از لینوکس می باشد. CentOS توسط Community ها پشتیبانی می شود و این یعنی اینکه شما به جای اینکه انتظار پشتیبانی حرفه ای و پرداخت هزینه های پشتیبانی خدمات به شرکت تولید کننده پرداخت کنید ، تنها کافیست کمک ها و پشتیبانی خود را از این Community های عمومی تامین کنید و هیچگونه هزینه ای نیاز نیست پرداخت کنید.
البته به این نکته نیز توجه کنید که با توجه به اینکه این سیستم عامل از RHEL گرفته شده است ، افرادی که در Community ها به سئوالات و مشکلات پاسخ می دهند معمولا از مهندسین نرم افزار حرفه ای هستند که برای شرکت Red Hat کار می کنند ، البته در کنار این افراد مدیران سیستم و علاقه مندان به سیستم عامل های لینوکس در سراسر دنیا را نیز اضافه کنید تا متوجه شوید که چه اندازه پشتیبانی از سیستم عامل CentOS در دنیا به تمام معنا انجام می شود.
سالها به عنوان یک پروژه و یک سیستم عامل مستقل معرفی می شد تا اینکه در سال 2014 پروژه CentOS رسما به شرکت Red Hat پیوست. نسخه هایی که از CentOS به بازار ارائه می شوند در واقع نسخه Mirror از نسخه هایی است که در Red Hat Enterprise Linux معرفی می شوند. یعنی هر بار که نسخه جدیدی از Red Hat Enterprise Linux منتشر شود ، مدتی بعد نسخه ای مشابه آن به عنوان CentOS معرفی می شود.
معمولا بعد از معرفی شدن هر نسخه از RHEL بعد از حدود چند هفته یا حداکثر چند ماه نسخه جدید CentOS نیز معرفی می شود. این مدت زمان به دلیل این است که گروه CentOS باید زمان بگذارند و ساختار برندینگ Red Hat را از روی RHEL حذف کنند و تقریبا همه چیز را از روی سورس کدهای RHEL مجددا بسازند. با ترکیب شدن یک تیم پشتیبانی خوب و غنی در Community های CentOS و همچنین مستندات کامل این سیستم عامل ، CentOS تبدیل به یک محصول عالی برای استفاده در تجارت ها ، سازمان ها ، مدارس و دانشگاه ها و سایر مواردی می باشد که نیازمند یک لینوکس قابل اتکا برای سرورها و دسکتاپ های خود هستند. با انتخاب کردن CentOS دیگر نیازی به پرداخت هزینه های زیاد برای خرید محصولات Enterprise نخواهد بود.
اما بیشتر سازمان هایی که از CentOS استفاده می کنند ، از این سیستم عامل در کنار سیستم عامل Red Hat Enterprise Linux استفاده می کنند و با توجه به پشتیبانی که از شرکت Red Hat دریافت می کنند می توانند در صورت بروز مشکل سیستم عامل های CentOS خودشان را نیز رفع اشکال کنند.در چنین سازمان هایی از RHEL به عنوان سرور اصلی در سازمان استفاده می شود و از CentOS به عنوان سیستم عاملی برای سرورهای نه چندان حساس استفاده می شود ، یا از CentOS به عنوان یک سرور Redundant و Backup استفاده می کنند. این موضوع باعث می شود که دیگر سازمان ها نیازی به استخدام چندین مدیر سیستم نداشته باشند و با استخدام یک مدیر سیستم مسلط به RHEL کار مدیریت CentOS های سازمان را هم به یکباره انجام می دهند و این از نظر هزینه های مالی کاملا به سود سازمان است .
در خصوص لینوکس توزیع Debian هم قبلا در انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران صحبت کرده ایم ، همانطور که می دانید توزیع Debian محبوب ترین توزیع در میان لینوکس های دنیا است ، جالب اینجاست بدانید که در جولای سال 2010 برای اولین بار توزیع CentOS به عنوان محبوب ترین توزیع در میان توزیع های مورد استفاده به عنوان Web Server انتخاب شد که در آن زمان بیش از 30 درصد وب سرورهای دنیا از این سیستم عامل استفاده می کردند ، هر چند که در ژانویه 2012 این عنوان و جایگاه مجددا به توزیع Debian اختصاص یافت اما در نوع خودش جالب بود.
CentOS یکی از محبوب ترین توزیع های لینوکس برای استفاده در سرویس های هاستینگ وب اینترنتی است. با توجه به هماهنگ بودن و سازگاری کامل CentOS و RHEL این سیستم عامل با اکثر نرم افزارهای دنیا سازگاری کامل دارد ، بیشتر کنترل پنل های هاستینگ امروزی از سیستم عامل CentOS به عنوان توزیع لینوکس شماره یک خودشان استفاده می کنند.
از لحاظ معماری فنی توزیع CentOS لینوکس از معماری های x86 ، x64 و i386 پشتیبانی می کند ، امروزه حتی از CentOS از PowerPC نیز پشتیبانی می کند. قبل از اینکه اسم CentOS بر روی این محصول گذاشته شود آن را به عنوان cAos Linux می شناختیم . در ژوئن 2006 شخصی به نام David Parsley که برنامه نویس اصلی سیستم عامل Tao Linux که یکی از Clone های اصلی RHEL بود اعلام کرد که Tao Linux دیگر بازنشسته شده است و شروع به توسعه و برنامه نویسی سیستم عامل CentOS کرد.
کاربران Tao Linux براحتی بعد از ارائه شدن نسخه CentOS با استفاده از بروز رسانی YUM خود را به CentOS بروز رسانی کردند. جالب اینجاست بدانید که دامین اینترنتی CentOS.org که بزرگترین Community این سیستم عامل است توسط فردی به نام Lance Davis قبلا ثبت شده بود و بعدها طی یک قرارداد ، تیم مدیریتی CentOS ای دامین را از Davis خریداری کردند. CentOS از دسکتاپ های KDE و GNOME پشتیبانی می کند و از این سیستم عامل هم به عنوان سرور و هم به عنوان Workstation می توان استفاده کرد.برای یادگیری لینوکس در حد حرفه ایی به آموزش لینوکس مراجعه کنید.
برای مدیریت بهتر Active Directory، ابزارهای جانبی زیادی وجود دارند که امکانات پیشرفته‌تری نسبت به ابزارهای پیش‌فرض ویندوز ارائه می‌دهند. برخی از محبوب‌ترین این ابزارها شامل SolarWinds Access Rights Manager برای مدیریت دسترسی‌ها، ManageEngine ADManager Plus برای خودکارسازی وظایف، و Lepide Auditor برای نظارت بر تغییرات است. همچنین، Quest Active Administrator، Netwrix Auditor، ADExplorer و PowerShell AD Module نیز ابزارهای قدرتمندی برای تحلیل، مدیریت و گزارشگیری از اکتیودایرکتوری هستند. در آموزش مایکروسافت، استفاده از این ابزارها برای بهبود امنیت، بررسی لاگ‌ها و مدیریت کاربران توصیه می‌شود. این ابزارها به مدیران شبکه کمک می‌کنند تا با سرعت و دقت بیشتری اکتیودایرکتوری را مدیریت کنند.
چگونه تشخیص بدهیم اکتیودایرکتوری ما سالم است؟ چگونه از اکتیودایرکتوری کوئری بگیریم؟ چگونه اکتیودایرکتوری را مانیتور کنیم ؟ چگونه از اکتیودایرکتوری گزارش های مناسب دریافت کنیم؟ چگونه کاربران و گروه های حذف شده در اکتیودایرکتوری را بازیابی کنیم؟ چگونه از اکتیودایرکتوری بکاپ بگیریم :
همه از جمله سوالاتی است که یک مدیر شبکه مایکروسافتی حتما درگیر انها شده است. طبیعتا یک مدیر شبکه حرفه ای با استفاده از دستورات خط فرمان و البته کمی محیط گرافیک می تواند نیازهای مربوط به این سوالات را برآورده کند اما بد نیست بدانید که ابزارها یا نرم افزارهایی وجود دارند
که مدیریت و استفاده از اکتیودایرکتوری برای بالا بردن سرعت کاری شما را بالا می برند و این کارهایی که گفتیم را براحتی برای شما با محیط گرافیکی انجام می دهند . در این مطلب قصد داریم به معرفی برخی از این ابزارهای مدیریت Active Directory بپردازیم.
ابزارهای اسکنر سئوی بسیار متنوعی در دنیا وجود دارند اما امروز می خواهیم 10 ابزار آنلاین و رایگان بررسی سئوی فنی وب سایت را به شما معرفی کنیم که به شما نکات فنی رعایت شده و رعایت نشده از نظر معیارهای سئوی فنی یا Technical SEO را به شما گزارش می دهند و شما می توانید متوجه اشتباهات فنی وب سایت خودتان در حوزه SEO بشوید و آنها را پوشش بدهید. برخی از این وب سایت ها بصورت کامل بررسی سئوی شما را کاملا رایگان انجام می دهند و برخی هم اکانت های موقتی یا تعداد اسکن محدود ارائه می دهد که هر کدام به نوبه خودش می تواند به شما در زمان خودش کمک کند ، پس در ادامه معرفی این اسکنرهای SEO با ما باشید .
SanneriZer یک وب سایت آنالیز و بازرسی SEO کاملا قابل دلخواه سازی برای مراکز بازاریابی دیجیتال و البته متخصصین SEO است که می توانند تا حد زیادی این ابزار را مطابق با خواسته های خودشان تنظیم کنند. اکثر ابزارهای تجزیه و تحلیل گر SEO فقط می توانند ظاهر گزارشهای خروجی ابزارها را تغییر بدهند اما Scannerizer می توانند یک گزارش منحصر به فرد و خاص شما تهیه و تدوین کند. از طریق لینک بالا شما می توانید یک اسکن رایگان سئو از وب سایت خودتان بگیرید و Overall Score خود را مشاهده و مشکلاتی که در سئو وجود دارد از لحاظ فنی را برطرف کنید.
SiteChecker یکی از محبوب ترین بازرسین سئوی فنی آنلاین در دنیا به حساب می آید. این وب سایت می تواند به خوبی وب سایت شما را برای پیدا کردن مشکلات سئوی فنی و بررسی تک تک آدرس های URL وارد شده در آن انجام دهد. در SiteChecker مواردی از قبیل عنوان ها ، توضیحات ، تگ های H1 تا H6 ، اندازه صفحات ، وضعیت خطاهای وضعیت HTTP ، وضعیت نمایش نتایج در گوگل یا SERP ، ساختار درست نمایش داده عنوان و ... همگی بررسی می شوند و گزارش جامعی از مشکلات وب سایت شما در حوزه SEO به شما ارائه می شود. نکته جالب در خصوص اسکن کردن این وب سایت این است که می تواند آدرس وب سایت شما را هم با قابلیت بررسی در گوشی و بررسی در دسکتاپ تجزیه و تحلیل کند و در نهایت گزارش و پیشنهاد بهبود وضعیت سئو را نیز به شما ارائه خواهد کرد.
ابزارهای SEO Scanner به تحلیل و بهینه‌سازی سایت برای موتورهای جستجو کمک می‌کنند. برخی از بهترین ابزارهای اسکن سئو شامل Google Search Console، SEMrush، Ahrefs، Moz Pro، Screaming Frog و Ubersuggest هستند که به بررسی کلمات کلیدی، لینک‌سازی، سرعت سایت و مشکلات فنی کمک می‌کنند. در آموزش طراحی سایت، استفاده از ابزارهایی مانند GTmetrix و PageSpeed Insights برای بهینه‌سازی سرعت و تجربه کاربری ضروری است. SEO PowerSuite، Sitechecker و Seobility نیز ابزارهای حرفه‌ای دیگری هستند که به بهبود سئو کمک می‌کنند. استفاده از این ابزارها باعث افزایش رتبه سایت در نتایج جستجو و جذب بازدیدکنندگان بیشتر می‌شود.
موتورهای جستجو فاکتورهای مختلفی را برای رتبه بندی صفحات وب سایت شما استفاده می کنند. وب سایت SEOptimer این امکان را به شما می دهد که از لحاظ فاکتورهای متنوع SEO مثل سئوی فنی صفحات داخلی وب سایت ، لینک سازی داخلی مناسب ، کاربردی بودن و راحت بودن کار با وب سایت ، کارایی و سرعت وب سایت ، رسانه های شبکه اجتماعی و ... بررسی کنید و بتوانید تحلیل کنید که بزرگترین مشکل SEO وب سایت شما در چیست. در واقع SEOptimer وب سایت شما را از نظر یک موتور جستجو بررسی می کند و یک گزارش بسیار شفاف ، تمیز ، و اولویت بندی شده شامل پیشنهادهای بهبود SEO فنی در صفحات وب سایت به شما ارائه می کند .
SEObility هم یک وب سایت اسکنر SEO بسیار فنی است که با استفاده از فاکتورهای خودش وب سایت شما را آنالیز می کند و گزارش های دقیقی هم ارائه می دهد. از جمله گزارش ها و نکاتی که در بهبود SEO فنی وب سایت توسط SEObility ارائه می شود می توان به بررسی اطلاعات Meta ، بررسی کیفیت صفحه وب ، بررسی کیفیت ساختار وب سایت ، بررسی ساختار لینک های وب سایت ، بررسی وضعیت دسترسی به سرور و کیفیت دسترسی به سرور و در نهایت فاکتورهای خارجی سئو را می توان عنوان کرد.
SEMRush تنها یک اسکنر سئو نیست بلکه غولی در صنعت سئو در دنیاست که خودش برای بسیاری از کارشناسان سئو مرجع محسوب می شود. شما بعد از ثبت نام در این وب سایت و وارد شدن به داشبورد حرفه ای مدیریت SEO آن متوجه می شوید که اسکن فاکتورهای فنی SEO برای این وب سایت صرفا یک بازی کودکانه مسحوب می شود ، این ابزار ضمن اینکه همه فاکتورهای سئو یک وب سایت را می تواند آنالیز کند ، می تواند برای پیدا کردن کلمات کلیدی و تحلیل رقبای شما هم بسیار مفید باشد. SEMRush را حتما تست کنید و حتی پیشنهاد می کنیم در صورت نیاز به خرید یک اکانت محدود یک ماهه برای تجزیه و تحلیل کامل وب سایت ، از SEMRush استفاده کنید.
وب سایت SEO Site Checkup هم یکی از ابزارهای قوی تجزیه و تحلیلگر سئوی وب سایت است که امکان بررسی رقبا را نیز برای شما فراهم می کند. اسکنر سئوی این وب سایت بسیار تند و سریع است و در عین حال پیشنهاد های ساده ای هم برای بهبود وضعیت سئو به شما ارائه می دهد . گزارش های این وب سایت از وضعیت SEO سایت بسیار آسان و قابل درک است و به شما یک اکانت 14 روزه رایگان هم برای تجزیه و تحلیل کامل وب سایت ارائه می دهد.
وب سایت NeilPatel با مکانیزم جالبی فاکتورهای سئو وب سایت شما را تجزیه و تحلیل می کند. این وب سایت به عنوان یک موتور جستجو یا Cralwer ابتدا قسمتی از وب سایت شما را طی چند دقیقه اسکن می کند و بر اساس نتایج به دست آمده تجزیه و تحلیل SEO را به شما خروجی می دهد و مشکلات شما را در این حوزه گزارش می دهد.
SEO Tester Online هم یک ابزار پیشرفته بازاریابی دیجیتال محسوب می شود که بخشی از کارش انالیز کردن سئوی وب سایت شماست . این وب سایت می تواند وضعیت فنی سئوی سایت شما را بررسی کنید و در عین حال امکاناتی مثل بازاریابی محتوا ، بررسی وضعیت شما در موتورهای جستجو ، تجزیه و تحلیل کلمات کلیدی ، تجزیه و تحلیل رقبا و ... را نیز به شما ارائه می دهد. این وب سایت هم دارای یک داشبورد حرفه ای مدیریت بازاریابی و SEO برای وب سایت است.
IONOS در واقع یک شرکت هاستینگ اینترنتی است که سرویس های متنوعی از جمله هاستینگ ، SSL و طراحی وب سایت با وردپرس و ... هم انجام می دهد اما در لینکی که از این وب سایت قرار داده ایم ، قسمتی به عنوان اسکنر سئو نیز در نظر گرفته شده است که فاکتورهای اولیه سئوی فنی را به شما گزارش می دهد.
RankWatch هم یک وب سایت حرفه ای برای تجزیه و تحلیل وب سایت شما از نظر سئو است که این قابلیت را می دهد که اسکن سئوی وب سایت شما با بررسی کلمات کلیدی خاصی صورت بگیرد و این یکی از فاکتورهای جذاب در استفاده از این ابزار است . شرکت های بزرگی از این سرویس در حال استفاده هستند و به نوعی یکی از ابزارهای مارکتینگ اینترنتی محسوب می شود.
SEO Web Page Analyzer هم یک وب سایت بسیار ساده و در عین حال بسیار راحت و کاربردی برای انالیز سئوی وب سایت های شماست که در عین سادگی می تواند به شما در بهبود سئوی فنی بسیار کمک کند. کافیست وب سایت را باز کنید ، آدرس را وارد کنید و آنالیز را بزنید.
Power Mapper هم یکی دیگر از وب سایت هایی است که کاربرد اصلی آنها در بازاریابی دیجیتال است و قسمتی از کارشان را بصورت رایگان در قالب بررسی وب سایت شما از لحاظ موتورهای جستجو ( دیدگاه موتورهای جستجو در خصوص وب سایت شما ) تست می کنند و خروجی نیز ارائه می کنند . این وب سایت هم می تواند برای شما در نوع خود جذب باشد. اسکن کردن این وب سایت روی صفحات محدودی از وب سایت انجام می شود و اگر می خواهید اسکن دقیقی از کل وب سایت داشته باشید باید اکانت پولی آن را خریداری کنید.
ابزارهای بسیار زیادی بصورت آنلاین و رایگان وجود دارند که شما می توانید سئوی وب سایت خود را با آنها آنالیز کنید. دقت کنید که اکثر این ابزارها تقریبا عملیات مشابهی را انجام می دهند زیرا استاندارد SEO برای موتورهای جستجو تقریبا یکسان است. پیشنهاد می کنم همیشه برای تست کردن SEO یک وب سایت همزمان از گزارش های چند وب سایت استفاده کنید و خروجی خودتان را تحلیل کنید. هیچوقت به گزارش صرف یک وب سایت بسنده نکنیدبرای کسب اطلاعات بیشتر به آموزش های سئو و طراحی وب مراجعه کنید.