Cam Flooding Attack یا MAC Flooding Attack یکی از حملات لایه دوم می باشد که مهاجم جدول CAM سوئیچ را با MAC آدرس های جعلی پر می کند. بعد از اینکه جدول پر شد. از این پس سوئیچ بدلیل پر شدن جدول Cam خود نمی تواند MAC جدید را یاد بگیرد درنتیجه سوئیچ بسته های دریافتی که آدرس مقصد آنها در جدول CAM ندارد را روی تمام پورت های خود ارسال می کند.
این پر شدن جدول Cam دو مشکل به وجود می آورد:
برای جلوگیری از این حمله می توان از Port Security و Port-based authentication استفاده کرد.
MAC Flooding یا CAM Flood یک حمله هکری است که در آن مهاجم تعداد زیادی آدرس MAC جعلی را به سوئیچ ارسال می‌کند تا جدول CAM (Content Addressable Memory) پر شود. با پر شدن جدول، سوئیچ دیگر قادر به نگه‌داشتن آدرس‌های معتبر نیست و تمام ترافیک را به همه پورت‌ها ارسال می‌کند، که باعث حمله شنود (Sniffing) و دسترسی غیرمجاز به اطلاعات می‌شود. در آموزش هک، این حمله به‌عنوان یکی از روشهای اولیه برای نفوذ به شبکه بررسی می‌شود. برای جلوگیری از آن، می‌توان Port Security را در سوئیچ‌های سیسکو فعال کرد تا تعداد آدرس‌های MAC مجاز روی هر پورت محدود شود. همچنین استفاده از 802.1X Authentication و Dynamic ARP Inspection (DAI) امنیت شبکه را افزایش می‌دهد.
در مبحث نفوذ سنجی بعضی وقت ها نیاز است که آدرس مک کارت شبکه را تغییر دهیم که اصطلاحا به آن Mac Spoofing گفته می شود. تا آنجایی که ما می دانیم و در کلاس های شبکه و دوره های شبکه و همچنین کتاب های شبکه عنوان می شود آدرس MAC که مخفف کلمه Media Access Control است یک آدرس سخت افزاری است که بر روی کارت شبکه قرار می گیرد و در لایه دوم از مدال OSI کار می کند و شما در وهله اول نمی توانید آن را تغییر بدهید. این آدرس مشخصه سخت افزاری است که نمایانگر نام کمپانی سازنده نیز می باشد.
برخی اوقات بر حسب نیاز در عملیات های تست نفوذ سنجی ما می توانیم براحتی این آدرس سخت افزاری را عوض کنیم و هر چیزی که دوست داشته باشیم را به عنوان آدرس MAC به کارت شبکه معرفی کنیم هر چند همین آدرس به سویچ شبکه نیز معرفی خواهد شد ، به این عملیات در اصطلاح فنی جعل آدرس یا MAC Spoofing گفته می شود ، برای انجام اینکار کافیست وارد Device Manager بشوید و بر روی کارت شبکه خود راست کلیک و Properties بگیرید و در نهایت وارد تب Advanced بشوید و از قسمت Network Address قسمت Value را تغییر دهید ، توجه کنید که این قسمت باید همانند ساختار MAC Address یک عدد Hexadecimal باشد ، بعد از تایید یکبار سیستم را Restart کنید تا آدرس MAC شما به مقدار Value تبدیل شود.
این دوره PWK ( کالی لینوکس ) بصورت مقدماتی تا پیشرفته ، صفر تا صد و با استفاده از آخرین سرفصل های بین المللی دوره آموزشی PWK شرکت Offensive Security تهیه و تدوین شده است. شما پس از یادگیری دوره OSCP تبدیل به یک هکر یا کارشناس تست نفوذ حرفه ای با استفاده از ابزارهای موجود در کالی لینوکس می شوید و به ابزارهای هک ، تکنیک های هکینگ و نفوذ به شبکه های کامپیوتری مسلط می شوید .
قبلا در توسینسو بصورت مفصل در خصوص الگوریتم های رمزنگاری اطلاعات صحبت کرده ایم. بد نیست بدانید که حملاتی نیز بصورت ویژه برای شکستن کلیدهای رمزنگاری اطلاعات طراحی شده اند که حملات یا مدل های حمله Cryptanalysis معروف هستند.
البته به عنوان یک کارشناس امنیت اطلاعات یا امنیت سایبری ، الزامی نیست که شما دانش عمیقی در حوزه رمزنگاری و الگوریتم های آن داشته باشید و خودتان را درگیر ریاضیات و محاسبات آن کنید. بلکه همین که نوع حملاتی که به این الگوریتم ها ممکن است انجام شود را بشناسید و درک کنید کفایت می کند.
شناخت این نوع حملات برای آزمون های بین المللی Security Plus ، CCSP و CISSP الزامی است . در این مقاله هدف ما معرفی کردن انواع حملات آنالیز رمزنگاری یا Cryptanalysis است.
به زبان ساده تر شما قرار است متوجه شوید که یک کارشناس تجزیه و تحلیل گر الگوریتم های رمزنگاری ( ترجمه واژه Cryptanalyst به همین برکت !! ) چگونه الگوریتم های رمزنگاری را تحلیل و آسیب پذیری های آنها را کشف می کنند . در واقع حملات کرک پسورد و به دست آوردن اطلاعات محرمانه از چنین روش هایی انجام می شود.
باز هم ساده تر بگوییم که از در زمان جنگ جهانی دوم یکی از همین آنالیزور ها بود که توانست کلید رمزگشایی کدهای جنگ را شناسایی کند و ماشین های کدساز را عملا بی مصرف کند.
شما صرفا قرار است روشها ، مفاهیم و تجزیه و تحلیل کلی که روی این الگوریتم ها انجام شده است را کمی درک کنید و فقط بدانید که نباید از این الگوریتم های آسیب پذیر استفاده کنید.
در حال حاضر اکثر این آسیب پذیری ها با استفاده کردن از روش های جدید رمزنگاری عملا غیر قابل استفاده هستند اما فراموش نکنید که انسان جایزالخطاست ( به روح طرف قسم !! ) و ممکن است به سرش بزند از الگوریتم های قدیمی هم استفاده کند ( که تا دلتون بخاد ! علی برکت الله ) . پس تا انتهای مقاله با ما باشید.
خوب ما حالا روشهای حمله به الگوریتم های رمزنگاری را به چهار نوع و دو کلاس Active و Passive طبقه بندی می کنیم و در ابتدا به بررسی حملات Passive می پردازیم ( به زبان ساده وقتی در حملات هکری از واژه Passive استفاده می شود یعنی مهاجم ارتباط مستقیم با سیستم های هدف نمی گیرد و بیشتر درگیر شنود ترافیک می شود و اگر Active باشد یعنی به یکی از سیستم های مبدا یا مقصد رمزنگاری حمله می کند )
در این نوع حمله ، مهاجم فقط Ciphertext را در اختیار دارد. به زبان ساده تر ، مهاجم تنها آن چیزی را می تواند ببیند که همگان می توانند مشاهده کنند و متن رمزنگاری شده ای که به نظر غیر قابل رمزگشایی می رسد را صرفا شنود کرده و در اختیار دارد.
مهاجم با تجریه و تحلیل کردن کدهای رمزنگاری شده سعی در پیدا کردن مفهوم Ciphertext و رمزگشایی آن می کند. همچنین مهاجم هیچ اطلاعاتی در خصوص Plaintext ای که تبدیل به این Ciphertext شده است نیز ندارد. درصد موفقیت این حمله بسیار بسیار کم است و در عین حال الگوریتم های به روز و جدید اصلا چنین آسیب پذیری هایی ندارند.برای در بهتر و یادگیری بیشتر و حرفه ایی به دوره آموزش هک و تست نفوذ مراجعه کنید.
در این نوع حمله ، مهاجم Plaintext ای که از طریق آن Ciphertext تولید شده است را در اختیار دارد. مهاجمین در چنین حالتی امکان انتخاب Plaintext جدیدی برای رمزنگاری ندارند تا کلید را پیدا کنند اما به دلیل داشتن یک بخش از قضیه و امکان مقایسه کردن نتایج رمزگشایی ، احتمال موفقیت این حمله بسیار بیشتر از حملات COA است.
اگر بخواهیم نمونه ای از این حمله را عنوان کنیم باید بگوییم الگوریتم PKZIP و Ciphertext هایی که با آن ساخته می شد با استفاده از یک XOR امکان رمزگشایی و شکسته شدن کلید داشت.
این همان روشی است که در جنگ جهانی دوم شخصی به نام Alan Turing برای رمزگشایی پیام های آلمان نازی که با دستگاه Enigma ارسال می شد استفاده کرد. از نظر ریاضیات و علوم کامپیوتر و منطق ، آلن تورینگ ( Alan Turing *) یکی از نخبگان قرن بیستم به حساب می آمد.
در این نوع حمله مهاجم می تواند Plaintext ورودی الگوریتم مورد استفاده در رمزنگاری را تغیین کند و خروجی Ciphertext را تولید کند. با توجه به اینکه برای انجام چنین حمله ای مهاجم باید Plaintext را به عنوان ورودی الگوریتم رمزنگاری وارد کند بنابراین یک حمله Active یا فعال در نظر گرفته می شود.
با توجه به اینکه مهاجم می تواند Plaintext های مختلف را برای تبدیل به Ciphertext و مقایسه کردن آنها آزمایش کند ، احتمال موفقیت این حمله به نسبت سایر حملات به نسبت بالاتر است . در نهایت با آزمون و خطاهای بسیار امکان به دست آوردن روش کار الگوریتم و البته خارج کردن و به دست آوردن کلید رمزگشایی هم بسیار است .
در این نوع حمله برای اینکه درصد موفقیت بالاتر برود ، مهاجم یک بانک اطلاعاتی از انواع Plaintext های معروف را تبدیل به Ciphertext می کند و جفت های Plaintext و Ciphertext وردی و خروجی را با هم مقایسه می کند تا در نهایت به راز کار پی ببرد.
در این نوع حمله مهاجم هم می تواند رمزنگاری کند و هم رمزگشایی !! این یعنی اینکه مهاجم می تواند Plaintext را رمزنگاری کند و متعاقبا Ciphertext مرتبط با آن را ببینید و فرآیند معکوس را نیز انجام دهد.
به این موضوع دقت کنید که یک مهاجم قرار نیست الزما Plaintext را پیدا کند ، بلکه هدفش از رمزنگاری و رمزگشایی بصورت مرتب و منظم این است که بتواند از درون این فرآیند کلید رمزگشایی را پیدا کند و به کلی به الگوریتم نفوذ کند. این مدل نیز درجه محبوبیت و موفقیت به نسبت بالایی دارد.
بدون تعارف اکثر الگوریتم هایی که امروزه طراحی شده و مورد استفاده قرار می گیرند ، آسیب پذیری هایی که اعلام کردیم را دیگر ندارند و به ندرت با چنین روشهایی می توان کلیدهای الگوریتم ها را پیدا کرد. اما به عنوان یک کارشناس امنیت باید با تاریخچه و روش کارکرد حملات آشنایی داشته باشید ، هر چند که این حملات قدیمی شده باشند.
بد نیست بدانید که برخی از حملاتی که امروزه به نظر خیلی ها مسخره و منسوخ شده به نظر می رسد با توجه به محدوده استفاده گسترده ای که از دیرباز داشته اند ، هنوز هم قابل استفاده و هک شدن هستند.
برای مثال سالهاست که پروتکل WEP در شبکه های وایرلس منسوخ شده و آسیب پذیر است و عملا در نسخه های جدید تجهیزات بیسیم استفاده نمی شود . اما شما شاهد استفاده گسترده از این الگوریتم در تجهیزات قدیمی هستید که هنوز به روز رسانی نشده اند.
ریسک افزار چیست؟ یکی از جدیدترین مفاهیم در حوزه بدافزاری دنیای امنیت اطلاعات ، کلمه ای به نام Riskware یا ریسک افزار است. طبیعتا Risk و Software تشکیل دهنده این کلمه هستند اما جالب است بدانید که با اینکه از لحاظ امنیتی این نوع نرم افزارها در دسته بندی بدافزاری یا Malware ای قرار می گیرند اما واقعا بدافزار نیستند ! بله دست متوجه شدید ریسک افزارها بدافزار نیستند ، یعنی نویسنده یا تولید کننده آنها با هدف تخریب و انجام عملیات های مخرب آنها را تولید نکرده است.
اما نکته اینجاست که اینگونه نرم افزارها به شکلی امنیت کامپیوتر شما را تهدید می کنند و به همین دلیل ریسک به وجود آمدن عملیات مخرب را بالا می برند و به همین دلیل به آنها Riskware گفته می شود.اما واقعا چطور ممکن است یک نرم افزار باعث بالا رفتن ریسک امنیتی در یک کامپیوتر بشود؟ خوب در واقع Riskware ها می توانند با انجام دادن یک سری تغییرات در سیستم عامل قربانی کاری کنند که سایر بدافزارهای مخرب بتوانند عملیات مخربشان را انجام بدهد و اینکار به واسطه نصب شدن یک Riskware انجام می شود.
بگذارید ساده تر بگوییم ، زمانیکه شما یک نرم افزار بر روی کامپیوتر خود نصب می کنید که این امکان را فراهم می کند که یک ریسک به وجود بیاید به آن Riskware می گوییم ، قرار نیست که این Riskware خودش تخریب یا عملیات مخرب انجام بدهد.برای مثال نرم افزاری ممکن است قوانین نصب و اجرای یک برنامه دیگر را نقض کند ، ممکن است اجازه اجرای یک برنامه دیگر در کامپیوتر را ندهد ، ممکن است جلوی به روز رسانی مختلف سیستم را بگیرد ، ممکن است Rule های دارای مشکل امنیتی در فایروال شما ایجاد کند ، ممکن است به عنوان Backdoor در سیستم قربانی مورد استفاده قرار بگیرد .
ساده ترین مثالی که می توانیم از Riskware ها بزنیم ابزارهای دانلودی مثل Torrent و P2P هایی مثل EMule هستند که قسمتی از هارد دیسک شما را به اشتراک عمومی می گذارند. الزامی ندارد که به تنهایی Riskware خطرناک باشد اما این امکان را فراهم می کند که انتشار سایر بدافزارها راحت تر شود. بصورت کلی یک Riskware ابزاری است که باعث حذف شدن ، مسدود کردن ، تغییر دادن و کپی اطلاعات و مختل کردن کارایی کامپیوترها و شبکه می شود. یک Riskware می تواند در قالب برنامه های IRC ، P2P ، SMTP ، انواع Downloader اینترنتی ، انواع ابزارهای مانیتورینگ ، ابزارهای شبکه ، ابزارهای مدیریت از راه دور شبکه ، سرویس های FTP ، سرویس های پروکسی ، سرویس Telnet و سرور وب و همچنین Toolbar های اینترنتی ظاهر شود.
ریسک‌افزار (Riskware) به نرم‌افزارهایی گفته می‌شود که ذاتاً مخرب نیستند اما می‌توانند برای اهداف مخرب یا نفوذ امنیتی مورد سوءاستفاده قرار بگیرند. این برنامه‌ها شامل ابزارهای مدیریت از راه دور (RATs)، نرم‌افزارهای کرک، دانلودرها و برخی برنامه‌های مانیتورینگ هستند که در آموزش هک می‌توان از آنها برای دور زدن امنیت سیستم‌ها استفاده کرد. در بسیاری از موارد، آنتی‌ویروس‌ها این نرم‌افزارها را به‌عنوان تهدید بالقوه شناسایی می‌کنند، زیرا ممکن است توسط هکرها برای کنترل سیستم، سرقت اطلاعات یا نصب بدافزارها استفاده شوند. برای جلوگیری از خطرات Riskware، بهتر است فقط از نرم‌افزارهای معتبر و دارای گواهی امنیتی استفاده شود. همچنین، بررسی دقیق مجوزهای برنامه‌ها و استفاده از سیستم‌های نظارت امنیتی می‌تواند خطرات ناشی از آن را کاهش دهد.
شما میتوانید برای آشنایی بیشتر بامفاهیم امنیتی می توان به دوره CHFI یکی از محبوب ترین و جامع ترین دوره های آموزشی حوزه Forensics (فارنزیکس) و امنیت در دنیا مراجعه کنید. این دوره جزء دوره های عمومی فارنزیکس و جرم یابی سایبری محسوب می شود چرا که از تمامی حوزه های فارنزیکس در خصوص انواع سیستم عامل ها و نرم افزار ها و سرویس ها صحبت می نماید.به صورت خلاصه در این دوره افراد با مباحثی شامل :
1- File system Forensics
2-Windows and Linux Forensics
3- Web Forensics
4-Network Forensics
5- Email Forensics
6-Database Forensics
7-Cloud Forensics
به صورت کامل از مقدماتی ترین مفاهیم تا حرفه ای ترین مفاهیم آشنا خواهند شد.در این دوره دانشجویان هم به صورت دستی و تحلیلی و هم با استفاده از ابزار های مختلف انواع حملات سایبری و Incident ها و تهدیدات سایبری را شناسایی و تحلیل می نمایند.و همچنین پیشنهاد می کنم مقاله چگونه هکر شویم را مطالعه کنید.
وقتی صحبت از Cryptomalware می شود ، ابتدا دو کلمه را در کنار هم بخوانید Cryptography Malware که به ترتیب کلمات بدافزار رمزنگاری ترجمه می شود و به خوبی مفهوم را می رساند. قبلا در توسینسو در خصوص مفهومی به نام Cryptovirology صحبت کرده ایم که در واقع بدافزارهایی که در حوزه رمزنگاری کار می کنند زیر مجموعه این نوع علم بدافزاری هستند. بصورت کلی هر بدافزاری که با استفاده از رمزنگاری اطلاعات اقدام به سوء استفاده از افراد بکند به عنوان Cryptomalware یا بدافزار رمزنگاری ( ترجمه بهتر پیدا کردید Comment بزارید ) شناخته می شود.
Cryptomalware نوعی باج‌افزار (Ransomware) است که فایلهای قربانی را با استفاده از الگوریتم‌های رمزنگاری قفل کرده و برای باز کردن آنها درخواست باج می‌کند. این بدافزار معمولاً از طریق ایمیل‌های مخرب، لینک‌های آلوده یا دانلودهای ناامن وارد سیستم می‌شود. در آموزش هک، روشهای شناسایی و مقابله با باج‌افزار، مانند استفاده از آنتی‌ویروس، به‌روزرسانی مداوم سیستم و تهیه نسخه پشتیبان از اطلاعات بررسی می‌شود. برای جلوگیری از این حملات، کاربران باید از باز کردن فایلهای مشکوک خودداری کرده و امنیت سایبری خود را تقویت کنند.
معروف ترین نوع بدافزار رمزنگاری که در دنیا وجود دارد به عنوان باج افزار یا Ransomware شناخته می شود. مکانیزم کاری این نوع بدافزارها به نسبت ساده است ! آنها به سیستم قربانی نفوذ می کنند یا منتقل می شوند ، سپس اطلاعات یا فایل ها با پسوند های مشخصی مثل پسوند مستندات اداری ، عکس ها ، ویدیوها ، فایلهای بکاپ و ... را شناسایی می کنند و آنها را رمزنگاری می کنند و سپس پیامی روی تصویر قربانی درج می کنند که در صورت عدم پرداخت باج به این حساب های کاربری کلیه اطلاعات شما از بین خواهد رفت و بسیاری از کاربران قربانی مجبور به پرداخت این باج هستند تا کلید رمزگشایی را مهاجم در اختیار قربانی قرار بدهد.
اینجا یک مرکز پزشکی و درمانگاهی مهم در کشور است که به باج افزار آلوده شده است . فرض کنید که مدیر یک شبکه هستید و صبح اول وقت وقتی پای سیستم می نشینید با چنین صحنه ای مواجه شوید که کلیه فایل های شما شبیه چرخدنده و اجرایی شده اند و با کلیک کردن روی آنها پیامی مشابه تصویر بالا دریافت می کنید . این یعنی شما به باج افزار آلوده شده اید . محتوای پیام کاملا مشخص است .در پیامی که باج گیرنده در سیستم شما نمایش می دهد قطعا یک آدرس ایمیل موقتی وجود دارد که برای شما ایجاد شده است و البته یک شناسه منحصر به فرد برای کامپیوتر و یا شبکه شما که توسط آن کلید رمزگشایی توسط مهاجم طراحی شده است نیز در اختیار شما قرار می گیرد.
اگر می خواهید باج بدهید باید این ID را برای آن ایمیل ارسال کنید ، یک نمونه فایل برای رمزگشایی برای مهاجم ارسال کنید و فایل اصلی را دریافت کنید تا متوجه شوید که با هویت درستی برای باج دادن مواجه هستید . این روند کلی باجگیری اینترنتی در دنیاست . جالب است بدانید که در دنیا بیشتر از صدها میلیون دلار در سال از این طریق باجگیری می شود و با توجه به استفاده از مکانیزم های پرداخت بصورت رمزارز ( Cryptocurrency ) امکان پیگیری آنها تا حدی غیر ممکن است .
به تصویر بالا دقت کنید ، این تصویر را شاید بتوانیم تاریخچه باج افزاری در ایران بدانیم . این تجربه من در یکی از سازمان های حیاتی در ایران در سال 1387 بود که آلوده به نوعی باج افزار ایرانی شده بودند که بصورت هدفمند این سازمان را مورد هدف قرار داده بودند و قصد اخاذی و باجگیری داشتند که خوشبختانه ما موفق شدیم این مشکل را حل کنیم . تصویر بالا در حال حاضر فاقد هرگونه ارزش امنیتی بوده و با توجه به گذشت 12 سال از این موضوع دیگر انتشار آن نیز اهمیتی ندارد و برای اولین بار در ایران این تصویر توسط بنده در اینترنت منتشر می شود .در دوره آموزشی سکیوریتی پلاس (+Security) قسمت 4 : بدافزارها Malwaresبصورت کامل توضیح داده شده است لازم به ذکر است پیش نیاز دوره سکیوریتی پلاس دوره آموزشی نتورک پلاس است.