فایروال PfSense چیست؟ وقتی صحبت از فایروال شبکه می شود ، اکثرا اسامی مثل فورتیگیت ( Fortigate ) ، جونیپر ( Juniper ) ، سیسکو ( Cisco ASA ) ، سایبروم یا سوفوس ( Cyberoam or Sophos ) و ... به ذهن مخاطبین می رسد. این در حالی است که اکثر فایروال هایی که نام بردیم بسیار گرانقیمت هستند و از طرفی به دلیل حضور در ایران با مشکلات بسیار زیادی استفاده کردن از آنها همراه است که ساده ترین آنها به روز رسانی نشدن و نبود پشتیبانی در ایران است.
pfSense یک فایروال و روتر متن‌باز مبتنی بر FreeBSD است که به کاربران امکان کنترل دقیق ترافیک شبکه را می‌دهد.این نرم‌افزار با رابط کاربری گرافیکی ساده، تنظیمات پیشرفته‌ای مانند VPN، NAT و فیلترینگ محتوا را ارائه می‌دهد.با استفاده از pfSense، می‌توانید امنیت شبکه خود را بهبود داده و به مدیریت بهینه ترافیک دست یابید.در آموزش فایروال به زبان ساده، pfSense به عنوان ابزاری قدرتمند برای محافظت از شبکه معرفی می‌شود.
در کنار همه این اسامی یک فایروال به نام پی اف سنس ( PfSense ) وجود دارد که تقریبا این روزها همه افرادی که در حوزه امنیت شبکه فعالیت می کنند با اسم آن آشنایی دارند. فایروال PfSense یک فایروال یا بهتر بگوییم یک سیستم مدیریت تهدیدات یکپارچه شبکه یا UTM است که بصورت اوپن سورس ( Open Source ) یا متن باز ارائه می شود و تقریبا اکثر امکانات و ویژگی های امنیتی قابل استفاده از آن رایگان هستند.
رایگان بودن ، در دسترس بودن ، متن باز یا اوپن سورس بودن ، نصب شدن بر روی سیستم عامل FreeBSD که به خودی خود یک سیستم عامل رایگان است ، پشتیبانی بسیار عالی در Community ها و امکانات و ویژگی هایی که هر روز به این فایروال اضافه می شود از فایروال PfSense یک محصول قابل اعتماد و اتکا ساخته است که این روزها تقریبا هر جایی که نمی خواهد هزینه های سنگین برای تجهیزات امنیتی خود داشته باشد ، از فایروال PfSense برای بهتر کردن وضعیت امنیت شبکه خود استفاده می کند.
فایروال PFsense در ابتدا بسیار ساده و برای برطرف کردن نیازهای اولیه امنیت شبکه در سال 2004 و توسط دو متخصص و برنامه نویس حوزه امنیت شبکه به نامهای کریس بیچلر و اسکات اولریک بصورت تخصصی بر روی سیستم عامل FreeBSD طراحی و به دنیای اوپن سورس معرفی شد.
با توجه به اینکه ماهیت سیستم عامل FreeBSD بیشتر در حوزه امنیت است و این سیستم عامل در حوزه امنیت شبکه بسیار قابل اعتماد است ، فایروال PfSense توانست به مرور در بین جامعه متخصصین امنیت شبکه جا باز کند. این روزها فایروال PfSense یکی از رقیبان اصلی فایروال ها UTM های بزرگ دنیا مثل جونیپر و سیسکو به حساب می آید و در لیست مدعیان حوزه امنیت شبکه نیز قرار دارد.
ماهیت اوپن سورس این فایروال باعث شد که از سال 2004 تا به حال ، گروه های مختلفی بر روی توسعه این فایروال زمان و انرژی بگذارند و این روزها آنقدر امکانات و ویژگی های امنیتی به این فایروال اضافه شده است که می توان از آن به عنوان یکی از قدرتمندترین فایروال های یکپارچه ( UTM ) نام برد.
برای مثال در ابتدا مدیریت پهنای باند اینترنت ( Bandwidth Management ) و سیستم شناسایی و تشخیص نفوذ ( IDS IPS ) و همچنین مکانیزم Cache Server در PfSense وجود نداشت اما این روزها که در توسینسو بحث PfSense داغ است ، شاید همین الان که در حال خواندن این مقاله هستید ، قابلیت جدید امنیتی به Pfsense اضافه شده باشد.
این روزها PfSense هم محیط گرافیکی یا GUI تحت وب برای مدیریت دارد و هم اینکه از طریق Shell و از راه دور قابل پیکربندی است. هم قابلیت گزارش دهی دارد و هم تنظیمات آن به مراتب بسیار ساده تر شده است و در عین حال با ابزارهای اوپن سورس لینوکسی هم براحتی یکپارچه می شود ، بد نیست بدانید که این روزها قابلیت یکپارچه سازی با سرویس های مانیتورینگ لینوکسی هم به آن اضافه شده است. اما اگر بخواهیم بصورت خلاصه مروری بر امکانات مهم PfSense داشته باشیم ، موارد زیر را می توانیم عنوان کنیم :
PfSense صد درصد نیازهای امنیتی شما را برطرف می کند و این روزها در ایران بسیاری از فایروال های بومی که تحت عنوان ایرانی معرفی می شوند ، با تغییر دادن شمایل و شکل ظاهری PfSense به عنوان بومی استفاده می شوند. شما می توانید با یادگیری PfSense عملا بر خیلی از فایروال های بومی که وجود دارند نیز تسلط پیدا کنید چون هسته اصلی اکثر آنها بر مبنای PfSense هستند.
Stateful packet filtering یکی از مهمترین تکنولوژی هایی است که در فایروال های امروزی استفاده می شود. به این خاطر آن را stateful می نامند که وضعیت session های موجود که از طریق فایروال برقرار شده است را به خاطر می سپارد. یک مثال برای درک بهتر ، فرض کنید ما به یک باغ وحش می رویم و بعد از گشت گذار می خواهیم از برخی حیوانات عکس بگیریم اما متوجه می شویم که دوربین را در ماشین جا گذاشته ایم در نتیجه مجبور می شویم که به ماشین خود باز گردیم تا دوربین خود را برداریم اما برای ما سوال می شود که در هنگام بازگشت باید ما مجدد هزینه بلیط ورودی را بدهیم؟
Stateful Packet Filtering یک روش پیشرفته در فایروال‌ها است که علاوه بر بررسی اطلاعات پایه بسته‌های داده مانند آدرس IP و شماره پورت، وضعیت اتصال‌ها را نیز تحلیل می‌کند. این فایروال‌ها یک جدول State Table ایجاد کرده و ترافیک مجاز را بر اساس جلسات ارتباطی موجود کنترل می‌کنند. در آموزش فایروال، این روش امنیت بالاتری نسبت به Static Packet Filtering دارد زیرا می‌تواند حملاتی مانند Spoofing و Session Hijacking را شناسایی کند. اهمیت آن در جلوگیری از ورود بسته‌های مخرب و بهبود امنیت شبکه‌های مدرن است. بیشتر فایروال‌های امروزی از Stateful Inspection برای مدیریت و نظارت دقیق‌تر بر ترافیک استفاده می‌کنند.
Stateful packet filtering یکی از مهمترین تکنولوژی هایی است که در فایروال های امروزی استفاده می شود. به این خاطر آن را stateful می نامند که وضعیت session های موجود که از طریق فایروال برقرار شده است را به خاطر می سپارد. یک مثال برای درک بهتر ، فرض کنید ما به یک باغ وحش می رویم و بعد از گشت گذار می خواهیم از برخی حیوانات عکس بگیریم اما متوجه می شویم که دوربین را در ماشین جا گذاشته ایم در نتیجه مجبور می شویم که به ماشین خود باز گردیم تا دوربین خود را برداریم اما برای ما سوال می شود که در هنگام بازگشت باید ما مجدد هزینه بلیط ورودی را بدهیم؟
ما مشکل خود را به نگهبان درب ورودی اطلاع می دهیم و او نام و مشخصات ما را یاداشت می کند و در هنگام بازگشت با استفاده از مشخصات که قبلا از ما یادداشت کرده بودند بدون پرداخت مجدد هزینه بلیط وارد باغ وحش شدیم.با استفاده از stateful packet-filtering کاربران در شبکه داخلی می توانند به منابع موجود در شبکه های عمومی مانند شبکه اینترنت دسترسی پیدا کنند. در این حالت فایروال اطلاعاتی مانند IP مبدا و مقصد و پورت های مورد استفاده و سایر اطلاعات لایه ها را در دیتابیسی تحت عنوان stateful نگه داری می کند.
به خاطر اینکه وضعیت session های که از طریق فایروال می گذرد را به خاطر می سپارد stateful نامیده می شود. به صورت پیش فرض ، فایروال اجازه ورود هیچ ترافیکی را از شبکه خارجی به شبکه داخلی نمی دهد اما برای ترافیک بازگشتی که مشخصات آن با اطلاعات دیتابیس stateful برابری می کند استثاء قائل می شود. در تعریف دیگر تنها ترافیکی اجازه ورود به شبکه داخلی را دارد که از طریق شبکه داخلی برای آن درخواست شده باشد و به این شکل ترافیک درخواستی کاربران شبکه داخلی به دست آنها می رسد و از سوی دیگر ترافیک های ناخواسته مانند ترافیک های ارسالی توسط مهاجم وارد شبکه داخلی ما نخواهد شد. مزایا و معایب stateful packet-filtering به شرح زیر است:
کاملترین دوره آموزش فورتی وب | FortiWeb ( فایروال لایه هفت شرکت Fortinet ) در قالب 51 ویدیوی آموزشی ( 14 ساعت آموزش ) بر اساس آخرین سرفصل های استاندارد آموزشی FortiWeb تهیه و تدوین شده است . دوره آموزشی WAF ( Web Application Firewall ) فورتی وب در قالب کارگاه های آموزشی ، سناریوهای دنیای واقعی ، حملات شبیه سازی شده و معرفی تکنیک های حرفه ای مقابله با حملات لایه هفت طراحی شده است و با گذراندن این دوره شما می توانید از تجربیات ارزشمند مهندس شوهانی در مقابله با حملات نیز بهره مند شوید.
فایروال (Firewall) یک سیستم امنیتی است که برای محافظت از شبکه و سیستم‌ها در برابر حملات سایبری، کنترل ترافیک ورودی و خروجی و جلوگیری از دسترسی‌های غیرمجاز استفاده می‌شود. انواع فایروال شامل فایروال سخت‌افزاری (مانند Cisco ASA و Palo Alto) و فایروال نرم‌افزاری (مانند Windows Firewall و iptables در لینوکس) است. در آموزش فایروال، روش‌های Stateful Inspection، Packet Filtering و Proxy Firewall برای بررسی و کنترل بسته‌های داده بررسی می‌شود. از مزایای فایروال می‌توان به افزایش امنیت و مدیریت ترافیک اشاره کرد، اما معایب آن شامل ایجاد تأخیر در ارتباطات و نیاز به تنظیمات دقیق است. فایروال‌ها در شبکه‌های سازمانی و شخصی برای محافظت در برابر تهدیدات امنیتی نقش حیاتی دارند.
فایروال (Firewall) چیست و به زبان ساده چگونه کار می کند؟ چرا به آن دیواره آتش می گویند؟ فایروال چگونه کار می کند و چند نوع دارد؟ اگر بخواهیم به زبان ساده صحبت کنیم باید بگوییم بعد از سویچ در انواع تجهیزات شبکه ، واژه فایروال را می توانیم یکی از پرکاربردترین واژه ها در حوزه کامپیوتر و شبکه معرفی کنیم. خیلی اوقات از اینور و آنور این جملات آشنا را می شنویم که فایروالت رو عوض کن ، برای شبکه فایروال بگیر ، توی فایروال فلان رول رو اضافه کنید ، فایروالتون رو خاموش کنید و ... امروز در این مقاله می خواهیم به ساده ترین شکل ممکن و البته با بیان تجربیات خودم در مورد فایروال و سیر تا پیاز این نرم افزار یا سخت افزار با هم صحبت کنیم. با ما تا انتهای مقاله باشید.
فایروال که به انگلیسی از ترکیب دو کلمه Fire به معنی آتش و Wall به معنی دیوار تشکیل شده است ، به زبان فارسی به عنوان دیواره آتش ترجمه شده است. با توجه به اینکه ماهیت دیواره آتش جلوگیری از تهدیدات و به نوعی پاکسازی ترافیک شبکه است ، می توان چنین تفسیر کرد که این نامگذاری با توجه به ماهیت پاکسازی و ضدعفونی کننده آتش در تاریخ ، برگرفته ای از همین مفهوم باشد
به زبان ساده تر آتش پاکسازی می کند و ضدعفونی می کند و دیواره آتش در شبکه هم ترافیک آلوده و خطرناک را پاکسازی می کند. بد نیست بدانید که آتش نماد پاکی در ایران باستان هم بوده است. در ادامه این مقاله ما فرض را بر این می گذاریم که شما تعریف شبکه چیست را به خوبی می دانید و با مفاهیم شبکه آشنایی دارید.
در ابتدا چیزی به نام فایروال در انواع شبکه های کامپیوتری وجود نداشت. بعد از به وجود آمدن روترها یا مسیریاب های شبکه ، این نیاز احساس شد که بایستی بتوانیم ترافیک را در برخی شرایط محدود کنیم. در این شرایط چیزی به نام Access Rule یا ACL در روترها معرفی شدند که پایه و اساس خیلی از فایروال های امروزی هستند.
به زبان ساده تر آتش پاکسازی می کند و ضدعفونی می کند و دیواره آتش در شبکه هم ترافیک آلوده و خطرناک را پاکسازی می کند. بد نیست بدانید که آتش نماد پاکی در ایران باستان هم بوده است. در ادامه این مقاله ما فرض را بر این می گذاریم که شما تعریف شبکه چیست را به خوبی می دانید و با مفاهیم شبکه آشنایی دارید.
در ابتدا چیزی به نام فایروال در انواع شبکه های کامپیوتری وجود نداشت. بعد از به وجود آمدن روترها یا مسیریاب های شبکه ، این نیاز احساس شد که بایستی بتوانیم ترافیک را در برخی شرایط محدود کنیم. در این شرایط چیزی به نام Access Rule یا ACL در روترها معرفی شدند که پایه و اساس خیلی از فایروال های امروزی هستند.
Access Rule ها تعریف می کردند که چه آدرسهایی از کجا به کجا بتوانند بروند و یا نروند. مکانیزم کاری فایروال های اولیه هم بر همین اساس بود و فیلترینگی که بر روی ترافیک ها انجام می شد با عنوان فیلترینگ بسته یا Packet Filtering می توانست مسیر بسته های اطلاعاتی شبکه را تعیین کند.
اولین نسل از فایروال های شبکه در اواخر دهه 1980 میلادی به دنیا معرفی شدند. با توسعه و پیشرفته تکنولوژی های فایروال نسل های مختلفی از فایروال به دنیا معرفی شدند که در ادامه نسل های فایروال ها را با هم مرور می کنیم :
این نسل از فایروال ها به عنوان Generation 1 Virus هم شناخته می شوند. فایروال هایی که قبل از نسل یک فایروال ها کار می کردند صرفا بصورت فیلترینگ بسته های اطلاعاتی یا Packet Filtering کار می کردند.
Access Rule ها تعریف می کردند که چه آدرسهایی از کجا به کجا بتوانند بروند و یا نروند. مکانیزم کاری فایروال های اولیه هم بر همین اساس بود و فیلترینگی که بر روی ترافیک ها انجام می شد با عنوان فیلترینگ بسته یا Packet Filtering می توانست مسیر بسته های اطلاعاتی شبکه را تعیین کند.
اولین نسل از فایروال های شبکه در اواخر دهه 1980 میلادی به دنیا معرفی شدند. با توسعه و پیشرفته تکنولوژی های فایروال نسل های مختلفی از فایروال به دنیا معرفی شدند که در ادامه نسل های فایروال ها را با هم مرور می کنیم :
این نسل از فایروال ها به عنوان Generation 1 Virus هم شناخته می شوند. فایروال هایی که قبل از نسل یک فایروال ها کار می کردند صرفا بصورت فیلترینگ بسته های اطلاعاتی یا Packet Filtering کار می کردند.
این اولین نسلی از فایروال ها بود که جلوی ورود و خروج انواع بدافزار هایی مثل ویروس های کامپیوتری و تهدیدات بدافزاری را نیز می گرفت. این نوع فایروال ها انقلابی در صنعت امنیت سایبری ایجاد کردند و اولین نسل فایروال ها در اواخر دهه 1980 به بازار ارائه شدند.
این نسل از فایروال ها به عنوان Generation 2 Networks هم شناخته می شوند. این نوع فایروال ها در اواسط دهه 1990 معرفی شدند و با گسترش ارتباطات و اینترنت و به تبع آن گسترش حملات تحت شبکه و حملات اینترنتی به بازار معرفی شدند و با همین هدف ، یعنی جلوگیری از تهدیدات شبکه اینترنت و مدیریت امنیتی ترافیک اینترنت به بازار ارائه شدند.
این نسل از فایروال ها به عنوان Generation 3 Applications هم شناخته می شوند. در نسل سوم از فایروال ها ، اینبار هدف حملات هکرها و بدافزار نویس ها اپلیکیشن ها یا برنامه ها بودند و به تبع همین نوع تهدیدات ، مکانیزم های جلوگیری از حملات به اپلیکیشن ها یا نرم افزارهای کاربردی نیز به فایروال ها اضافه شدند . این نوع فایروال ها از اوایل سال 2000 به بازار معرفی شدند و در خودشان مکانیزم های سیستم های تشخیص نفوذ ( Intrusion Detection Systems ) یا IDS ها را برای اولین بار معرفی کردند.
این نسل از فایروال ها به عنوان Generation 4 Payload هم شناخته می شوند.حملات روز به روز پیشرفته تر می شوند ، در سال 2010 فایروال های نسل چهارم با محوریت مقابله با حملات رباتیک ( زامبی ها و ... ) طراحی شدند ، حملاتی که چند منظوره ، هدفمند ، ناشناخته و ترسناک بودند و به شدت در حال رشد بودند. محصولات ضد ربات در فایروال ها از این نسل اضافه شدند.
این نسل از فایروال ها به عنوان Generation 5 Mega هم شناخته می شوند. این نسل را می توان تقریبا نسل فعلی اکثر فایروال های امروزی دانست که از سال 2017 به دنیا معرفی شدند. هدف این نوع فایروال ها مقابله با حملات با مقیاس های بزرگ و چند بعدی بود . در حال حاضر اکثر مکانیزم های کاری فایروال های نسل های قبلی در این نوع فایروال ها وجود دارند.
هدف من این نیست مکانیزم پیچیده ای برای شما از نحوه کارکرد فایرولها ارائه کنم و سعی می کنم به ساده ترین شکل این روند را توضیح بدهم. فایروال یک ترافیک ورودی دارد و یک ترافیک خروجی که در اصطلاح به ورودی Inbound و به خروجی Outbound گفته می شود.
فایروال ها دارای پا یا در اصطلاح Leg هستند که یک قسمت از شبکه یا سیستم عامل را به قسمت دیگری مرتبط می کنند. به زبان ساده تر اتصالات به شبکه های مختلف است. فایروال ها ترافیک را تجزیه و تحلیل می کنند و بر اساس قوانینی که بر روی آنها تعریف شده است تصمیم می گیرند که اجازه عبور ترافیک مربوطه را بدهند یا ندهند.
طبیعی است که ترافیک شبکه دارای قالب Packet است. بنابراین زمانیکه فایروال می خواهد تصمیم گیری کند ، بعد از باز کردن بسته اطلاعاتی به آدرس مبدا ( Source ) و آدرس مقصد ( Destination ) و محتوای بسته اطلاعاتی ( Data ) توجه می کند و بر اساس آن تصمیم می گیرد که ترافیک مجاز را عبور بدهد یا آن را مسدود کند.