این مطلب برای آموزش نامگذاری متغیر ها و کلاس ها و توابع است و در مورد این که چگونه انتخاب نام ما باعث تمیز تر شدن کد ما می شود صحبت خواهیم کرد.
انتخاب نام مناسب یکی از ابتدایی ترین اصولی است که برای تمیزی کد باید آن را رعایت کنیم. کد نویسی تمیز بسیار اهمیت دارد زیرا که باعث می شود که سایر اعضای تیم و یا سایر انسان ها بتوانند کد شما را بخوانند. جمله ای از زبان یکی از برنامه نویسان بزرگ هست که می گوید:
"هر احمقی می‌تواند کدی بنویسد که کامپیوتر درک کند. برنامه‌نویسان خوب کدی می‌نویسند که انسان‌ها درک کنند."
پس بهتر است که این اصول رعایت شود تا کد ما خوانا تر باشد و همانطور که گفتم یکی از ابتدایی ترین بخش های آن انتخاب نام صحیح می باشد.
نام هایی که ما برای موجودیت های برنامه (متغیر، کلاس، تابع) انتخاب می کنیم باید نشان دهنده قصد و هدف ما از آن موجودیت باشد. یعنی نامی را که انتخاب کرده ایم به ما می گوید که اولا چرا چنین موجودیتی وجود دارد ثانیا چه کار می کند و ثالثا چطوری از آن استفاده می شود. دقت کنید که اگر نامگذاری شما برای رساندن منظور خود نیاز به کامنت گذاشتن دارد بدانید که آن نامگذاری درست نیست و باید نام آن موجودیت را تغییر دهید. مثلا نامگذاری زیر اشتباه است:
int d; // elapsed time in days
بهتر است که نام متغیر بالا را به شکل زیر تغییر دهیم.
int elapsedTimeInDays;
شاید بگویید که این نامگذاری باعث طولانی شدن نام متغیر ما می شود و تایپ کردن آن زمانبر بوده و باعث پایین آمدن سرعت ما خواهد شد. دقت کنید که با ادیتور ها و IDE های موجود این بهانه کاملا رد می شود زیرا با قدرت و هوشمندی که ابزار های برنامه نویسی دارند لازم نیست که شما نام کل متغیر را تایپ کنید. اما مقدار شفافیتی که این نام با نام قبلی دارد بسیار زیاد است. پس نگران طولانی بودن نباشید و به با معنی بودن بپردازید.
برای انتخاب نام نباید نام هایی استفاده کنید که کسی که کد شما را می خواند به اشتباه بیاندازد و یا سرنخ غلط به او بدهد. مثلا ممکن است که اسم یک متغیر hp قرار داده شده باشد. خب با توجه به معروف بودن hp مشخص نیست که این متغیر دقیقا به چه منظور ساخته شده است و هدف ساختن آن چه بوده است. همچنین اگر مجموعه ای از دانش آموزان دارید که همه آنها را در متغیری به نام studentList ذخیره کرده اید دقت داشته باشید که نوع این متغیر حتما باید از نوع List باشد و آرایه یا ساختمان داده ی دیگری نباشد زیرا که خواننده را به اشتباه خواهد انداخت. اگر نوع متغیر این مجموعه دانش آموزان از نوع لیست نیست پس نام دیگری مانند students برای آن انتخاب کنید تا گویای مطلب باشد و گمراه کننده نباشد.
استفاده از نام هایی مانند عبارات زیر ممنوع است.
XYZControllerForEfficientHandlingOfStrings
XYZControllerForEfficientStorageOfStrings
زیرا که بخش بزرگی از این دونام شبیه به هم هستند و همین امر باعث می شود که چشم های خواننده خسته شود و یا برنامه نویسان دیگر آنها را به جای همدیگر استفاده کنند که باعث دردسر خواهد شد. همچنین استفاده از L کوچک و o بزرگ به خاطر این که ممکن است که با اعداد 1و 0 اشتباه گرفته شود ممنوع است. همچنین استفاده از عباراتی مانند klass که همان کلاس است ولی به خاطر کلمه کلیدی بودن با k نوشته شده است تا کامپایلر خطا نگیرد نیز کار درستی نیست.
استفاده از سری عددی به دنبال یک حرف کار بسیار کثیفی است مثل a1,a2,a3,…. با این که این نام ها گمراه کننده نیستند ولی هیچ قصد و منظوری را مشخص نمی کنند و هیچ اطلاعی از متغیر و استفاده از آن را به ما نمی دهند. دقت داشته باشید که نام متغیر باید به 3 سوال گفته شده در بالا پاسخ دهند.
کسی که کد شما را می خواند باید کد شما برایش مانند یک نوشته جذاب و قابل فهم باشد مثلا نامی مثل gwda را نمی شود تلفظ کرد و همچنین برای خواننده هیچ معنی خاصی ندارد. همچنین نام getYYYYYY اسمی واقعا بد و بدون معنی می باشد.
همچنین از پیشوند هایی که به پیشوندهای لهستانی معروف هستند و در زبانهای قدیمی رایج بوده اند استفاده نکنید. مثلا استفاده از حرف c قبل از نام کلاس و یا _ قبل از نام فیلد داخلی واقعا کار اشتباهی است و نباید استفاده شود.
نام کلاس ها را از اسم ها انتخاب می کنیم مانند Account, Employee, Student, Message و نام توابع را به صورت فعل دستوری می نویسیم مثل GetAge و یا InsertName
اگر متغیری داریم که در یک بخش 3 خطی و کمتر استفاده می شود می توانیم نام آن را کوتاه انتخاب کنیم ولی اگر دامنه استفاده از این متغیر بیشتر از 3 خط است باید نام آن را کامل بنویسیم. پس طول نامگذاری متغیر با اندازه دامنه رابطه مستقیم دارد ولی برای نام کلاس و متد این قضیه به صورت عکس عمل می کند. مثلا هرچه یک متد یا کلاس عام تر باشند بهتر است نام آن کوتاه تر باشد. مثل open یا close که هم برای فایل ها و هم برای دیتابیس و هم برای سوکت ها استفاده می شود. ولی در دامنه های کوچک بهتر است که نام ما کامل باشد تا منظور ما کامل انتقال داده شود.
در نامگذاری کلاس های ارث بری شده می توان یک صفت به نام آن اضافه کرد مثلا کلاس SavingAccount که از کلاس Account ارث بری کرده است.
از نام های جوک و شاعرانه و فلسفی و این چیز ها استفاده نکنید و صریح و واضح نام گذاری کنید مثلا نام abort درست است و استفاده از نامی مانند eatMyShorts به جای آن غلط است. درکدتان مزه نریزید و ضرب المثل نزنید و با کدتان لاس نزنید.
برای هر منظور از یک نام مشخص استفاده کنید. مثلا fetch و get, retrieve تقریبا مشابه هم هستند ولی تصمیم بگیرید که در برنامه از یکی استفاده کنید و به آن پایبند باشید و آن را عوض نکنید. عکس قضیه رو هم رعایت کنید. از یک نام برای چند منظور استفاده نکنید و از قاعده هر کلمه فقط برای یک مفهوم استفاده کنید.
کدی که شما می نویسید توسط برنامه نویس ها خوانده خواهد شد. پس مشکلی ندارد که از نام های معمول رشته کامپیوتر استفاده کنید مثل jobQueue . با دیدن این اسم برنامه نویس خواهد فهمید که یک ساختمان داده صف برای job ها در نظر گرفته شده است.
در کد نوشته شده می توان از نام های موجود در problem domain هم استفاده کر مثلا اگر سیستم حسابداری می نویسید می توانید از نام های معمول در حسابداری استفاده کنید.
مطالب گفته شده از کتاب clean code uncle bob آورده شده است.برای درک بهتر مفاهیم این مقاله دوره های زیادی وجود دارد که به مراجعه به آنها درک عمیقی خواهید داشت.
مکانیزم آموزش برنامه نویسی جاوا در این دوره در قالب سناریو محور و کارگاهی با کامل کردن پروژه های دنیای واقعی می باشد.در این آموزش برنامه نویسی از ابتدایی ترین موارد شروع کرده و تا پیشرفته ترین موارد آموزش می دهد. شما اگر هیچ آشنایی قبلی با زبان برنامه نویسی جاوا هم نداشته باشید با مشاهده این دوره آموزشی می توانید تبدیل به یک برنامه نویس Java شوید. مقدماتی تا پیشرفته بودن دوره اولین نشانه از جامع بودن دوره آموزشی جاوا است.
مکانیزم آموزش برنامه نویسی اندروید | Android ای که در این دوره بکار گرفته شده است در قالب سناریو محور و کارگاهی است و شما با کامل کردن پروژه های برنامه نویسی موبایلی که می توانید عملا در طی دوره بنویسید و از آنها روی گوشی خود استفاده کنید ، برنامه نویسی را آموزش می بینید. شما اگر هیچ پیش زمینه خاصی در یادگیری برنامه نویسی موبایل در اندروید هم نداشته باشید با مشاهده این دوره آموزشی تبدیل به یک برنامه نویس اندروید حرفه ای می شوید . این اولین نشانه از جامع بودن آموزش Android Programming ای است که شما در آن حضور دارید.
آموزش جاوا ، آموزش Java ، آموزش زبان برنامه نویسی جاوا ، آموزش اندروید ، آموزش Andrord ، آموزش زبان برنامه نویسی اندروید
با وجود این که هر نسخه مختلف اندروید که منتشر می شود قابلیت ها و بهبود های بسیاری را معرفی می کند ولی باید تا وقتی که یک مقدار از دستگاه های اندرویدی از ورژن های پایین تر استفاده می کنند برنامه ما نیز ورژن های پایین تر را پشتیبانی کند و دستگاه ها با ورژن پایین تر هم بتوانند از برنامه ما استفاده کنند و گرنه برنامه ما شکست می خورد. در این آدرس که البته برای ما فیلتر هستند همیشه نشان می دهد که چند درصد از دستگاه ها از چه نسخه اندرویدی استفاده می کنند و آمار اندازه صفحه نمایش دستگاه های اندرویدی را نمایش می دهد. در این مطلب می خواهیم مشخص کنیم که چگونه در یک برنامه اندرویدی می توان با انواع نسخه های اندرویدی کار کرد.
در اندروید بیشتر سطح API برای برنامه نویسان مهم است. برای مثال اندروید API سطح 25 همان اندروید 7.1 می باشد. حال می توان داخل پروژه اندروید مشخص کرد که حداقل نسخه ای که برنامه ما باید پشتیبانی کند چه نسخه ای و چه سطح API می باشد. برای این کار در داخل فایل androidmanifest.xml باید کد های زیر را بیاوریم. قسمت minsdk مشخص می کند که حداقل سطح api که باید پشتیبانی کنیم کدام سطح است و سطح API که می خواهیم برای آن برنامه بنویسیم کدام است
در این کد می گوییم که حداقل نسخه ای که پشتیبانی می شود نسخه 17 یا همان اندروید نسخه 4.2 می باشد ولی این برنامه برای اندروید 7 نوشته می شود. یعنی اگر یک دستگاه که نسخه 4 هست نمی تواند برنامه ما را نصب کند. حال ما نسخه هدف یا targetversion را برابر آخرین نسخه قرار می دهیم در این حالت می توانیم از قابلیت هایی که در نسخه های آخر اضافه شده است در دستگاه هایی که نسخه آخر را دارند استفاده کنیم.
ممکن است که وقتی می خواهیم یک متد یا یک تکه کد را اجرا کنیم بررسی کنیم که آیا نسخه اندرویدی که برنامه بر روی آن در حال اجرا است همان نسخه ای است که مد نظر ما است یا خیر. مثلا اگر می خواهیم از یکی از قابلیت های نسخه 5 اندروید استفاده کنیم ولی دستگاه دارای نسخه 4.4 باشد نمی توانیم این قسمت را اجرا کنیم. برای این که به صورت runtime و زمان اجرا بتوانیم نسخه اندروید را چک کنیم می توانیم مانند کد زیر عمل کنیم.
if(Build.VERSION.SDK_INT>=Build.VERSION_CODES.LOLLIPOP_MR1){
//android 5 or higer
}
کد بالا بررسی می کند که نسخه اندروید بالاتر از 5 می باشد یا خیر.
دقت داشته باشید که اگر در داخل فایل های xml شما از قابلیت های اندروید بالا تر استفاده کنید و برنامه را بر روی دستگاه با اندروید نسخه پایین تر نصب کنید اندروید آن قابلیت هایی را که شناسایی نمی کند نادیده می گیرد.
برای آشنای بیشتر با مفاهیم و یادگیری بهتر به دوره های آموزشی جاوا و آموزش برنامه نویسی مراجعه کنید .
جاوا چیست؟ زبان برنامه نویسی جاوا چه کاربردهایی دارد؟ بهترین روش آموزش جاوا چیست؟ آیا زبان جاوا برای شروع برنامه نویسی مناسب است؟ چه نوع برنامه‌هایی می‌توان با زبان جاوا ساخت؟ زبان جاوا در چه محیط هایی کاربرد دارد؟ آیا در ایران از زبان جاوا استفاده می شود؟ این‌ها سؤالاتی هستند که برای افرادی که می‌خواهند برنامه نویسی را شروع کنند ممکن است پیش بیاید. در این مطلب زبان برنامه نویسی جاوا را معرفی می‌کنیم و سؤالات گفته شده را پاسخ می‌دهیم و قابلیت‌های این زبان قدرتمند و محبوب را بررسی می‌کنیم.
جاوا یک زبان برنامه نویسی است که با آن می‌توان برنامه‌های کامپیوتری تولید کرد. قبل از اینکه بخواهیم در مورد خود جاوا صحبت کنیم اول ببینیم که برنامه کامپیوتری چیست؟ برنامه کامپیوتری مجموعه دستوراتی هستند که در قالب یک بسته ایجاد شده‌اند و سیستم کامپیوتری که به آن سخت‌افزار هم گفته میشود، آن مجموعه دستورات را اجرا می کند. این مجموعه دستورات قالب و زبان خاصی دارند که سیستم کامپیوتری قادر به خواندن و اجرای آنها است. هر برنامه کامپیوتری وظیفه‌ای دارد و کاربرد مخصوص به خودش را دارد. بدون برنامه‌های کامپیوتری سیستم‌های کامپیوتری قادر به انجام هیچ کاری نیستند.
برنامه‌های کامپیوتری که نرم‌افزار هم نامیده می‌شوند انواع مختلفی دارند که در سطوح مختلف کار با سخت‌افزار عمل می‌کنند مانند سیستم عامل ها که مسئول مدیریت سخت‌افزار هستند (مثل ویندوز و اندروید و iOS) و برنامه‌های کامپیوتری کاربردی که یکی از نیاز های کاربران را برطرف می کنند. مانند ماشین حساب و برنامه پیام رسان و مرورگر و …. شما هر روز برای کار های مختلف از برنامه‌های کامپیوتری در گوشی و تبلت و کامپیوتر خود برای هدف‌های مختلف استفاده می کنید.
برای اینکه بدانید جاوا چیست باید ابتدا درک کنید برنامه نویسی چیست . حال که با برنامه کامپیوتری آشنا شدیم فرایند طراحی و تولید و تست و نگهداری برنامه‌های کامپیوتری (نرم افزار) را برنامه نویسی می‌گویند و کسی که عمل برنامه نویسی را انجام می‌دهد برنامه نویس نام دارد. البته تولید نرم‌افزار کار پیچیده‌ای است و به جای یک شخص معمولاً نیازمند یک تیم برنامه نویسی است که هر کدام از اعضا وظایف مخصوص به خود را دارند.
همچنین علم تولید نرم‌افزار و برنامه نویسی در حدی پیچیده است که یک کار مهندسی بوده و دارای اصول و قواعد خود است. مهندسی نرم‌افزار بر روی انواع روش‌های تولید و نگهداری نرم‌افزار و نحوه پیاده‌سازی پروژه های نرم افزاری تمرکز دارد.کار برنامه نویس به این صورت است که برنامه را به یکی از زبانهای برنامه نویسی برای کامپیوتر می‌نویسد و بعد از آن برنامه نوشته شده تبدیل به دستورات قابل فهم کامپیوتر میشود که این کار را کامپایلر ها و یا مفسر ها انجام می دهند. سپس آن برنامه اجرا می شود. در مقاله مفاهیم برنامه نویسی به صورت ساده توضیح داده شده است.
اما زبان جاوا یا Java چیست؟ بعد از اینکه تا حدودی با کلمه برنامه و برنامه نویس آشنا شدیم حال سؤال اصلی این است که زبان برنامه نویسی جاوا چیست؟ برنامه نویس برای تولید نرم‌افزار نیازمند این است که دستورات را در قالب یک زبان به سخت‌افزار دیکته کند. حال این زبان باید به گونه‌ای باشد که به صورت دقیق منظور برنامه نویس را به سخت‌افزار اعلام کند. اینجاست که نیاز به زبان برنامه نویسی پیش می‌آید.
بله جاوا یک انتخاب بسیار عالی برای یادگیری و آموزش لینوکس است. به خاطر اینکه جاوا یک زبان شی گرا است قابل فهم تر است چون از ماهیت اشیاء در فضای واقعی الهام می‌گیرد. همچنین داکیومنت ها و منابع یادگیری بسیاری برای جاوا وجود دارد که در صورت وجود مشکل و سؤال می‌توان از آن استفاده کرد. سینتکس جاوا شبیه به خانواده زبان سی است و با یادگیری آن می‌توانید کد ها و مفهوم سایر زبانهای خانواده سی و javascript و بسیاری دیگر از زبانها را به سادگی یاد بگیرید. اگر جاوا را برای یادگیری انتخاب کنید برنامه نویسی را به صورت اصولی یاد خواهید گرفت.برای یادگیری بیشتر مطالعه مقاله زیر پیشنهاد میشود.برای درک عمیق و یادگیری بیشتر مفاهیم به مقاله15 نکته در مورد یادگیری جاوا رجوع کنید.
فرگمنت امکان بسیار جالبی برای استفاده ازکد و رابط کاربری به صورت چندباره در اندروید است. فرایند افزودن و یا حذف کردن یک فرگمنت از یک activity در قالب یک تراکنش انجام میشود که درانتهای تراکنش باید تراکنش را commit کنیم. در اندروید ۷ به بعد متدهای مختلفی برای commit کردن معرفی شده است که در این مطلب هر کدام را توضیح می‌دهیم و تفاوت آن را با دیگری بررسی می کنیم.
در آموزش برنامه‌نویسی اندروید، برای مدیریت تغییرات در Fragment ها از انواع مختلف commit استفاده میشود. commit() تغییرات را به صورت غیر همزمان اعمال می‌کند، در حالی که commitNow() به طور همزمان تغییرات را اجرا می‌کند. همچنین، برای جلوگیری از از دست دادن وضعیت، می‌توان از commitAllowingStateLoss() یا commitNowAllowingStateLoss() استفاده کرد. در آموزش برنامه نویسی ، انتخاب مناسب این commit ها می‌تواند به بهبود عملکرد و جلوگیری از مشکلات در توسعه اپلیکیشن کمک کند.
این متد همان متد قبلی است که بعد از انجام عملیات بر روی یک یا چند فرگمنت برای تأیید تراکنش آن را فراخوانی می کردیم.
این متد همان کار متد commit را انجام می‌دهد با این تفاوت که زمان در فراخوانی این متد مؤثر است. اگر شما با فرگمنت ها سروکار دارید ممکن است که بعضی اوقات به خطای زیر برخورد کرده باشید.
این اتفاق زمانی می‌افتد که شما دستور commit را بعد از ذخیره کردن state مربوط به فرگمنت صدا کرده باشید. این خطا اعلام می‌کند که چون state مربوط به فرگمنت ذخیره شده است عمل commit امکان‌پذیر نیست. حال برای حل این مشکل می‌توانید از متدCommitAllowingStateLoss استفاده کنید. البته این کار ممکن است مشکلاتی را به دنبال داشته باشد. فرایند commit کردن به این شکل است که وقتی که شما متد commit را فراخوانی می‌کنید FragmentManager بررسی می‌کند که آیا state ذخیره شده است یا خیر. اگر ذخیره شده بود خطا می‌دهد. حال اگر متد CommitAllowingStateLoss صدا بزنیم دیگر بررسی ذخیره شدن state انجام نمی‌شود.
در این حالت ممکن است که دو حالت پیش بیاید.
پس دیدیم که تفاوت این دو متد در زمان فراخوانی است. اگر فراخوانی متد commit بعد از فراخوانی onSaveInstanceState مربوط به اکتیویتی باشد خطا می‌دهد. ولی در همین حالت به جای فراخوانی commit متد CommitAllowingStateLoss را صدا بزنیم خطا نمی‌دهد ولی ممکن است که تغییرات مورد نظر اتفاق نیفتاده باشد. همچنین اگر شما در گوشی خود در بخش تنظیمات گزینه Dont Keep Activities را( که در بخش developer options است و به صورت پیش‌فرض غیر فعال است) فعال کرده باشید حالت اول پیش می‌آید. دقت داشته باشید که استفاده از هر دو متد با توجه به محل استفاده ممکن است مفید باشد ولی باید دقت کنیم که به صورت نادرست استفاده نکنیم.
شما وقتی که تغییرات یک فرگمنت را commit می‌کنید در همان لحظه و به سرعت ممکن است تغییرات شما انجام نشود. این مسأله به thread اصلی برنامه مربوط میشود. وقتی عمل commit انجام میشود. دستورات لازم برای thread اصلی برنامه در قالب یک صف اجرا ارسال میشود. حال هر بار thread اصلی هر وقت که بیکار شد دستورات را از صف برداشته و اجرا می‌کند. حال اگر به جای commit از commitNow استفاده شود عمل کامیت کردن فرگمنت بلافاصله و به صورت realtime انجام میشود. مشکلی که متد commitNow دارد این است که نمی‌توان با آن از backstack استفاده کرد. دلیل آن هم این است که کامیت هایی که در صف اجرا هستند ممکن است هنوز در پشته backstack درج نشده باشند و در صورت اجرای commitNow و اعمال آن بر روی پشته یک ناسازگاری در ترتیب درج در پشته صورت بگیرد. به همین خاطر نباید از backstack با این متد استفاده نمود. برای اینکه یک یا چند کامیت را در یک زمان مشخص به برنامه اعمال کنیم می‌توانیم از متد executePendingTransactions استفاده کنیم این باعث میشود که برنامه همه کامیت هایی را که در صف هستند را اجرا کند. در این صورت می‌توان بدون مشکل از پشته backstack نیز استفاده کرد.
این دوره آموزش برنامه نویسی اندروید | Android Programming در دو سطح آموزش برنامه نویسی اندروید | Android مقدماتی و آموزش برنامه نویسی اندروید | Android پیشرفته ارائه شده است. شما در دوره آموزش برنامه نویسی اندروید پیشرفته یا Advanced Android Programming را آموزش خواهید دید. شما بدون داشتن دانش خاصی می توانید این دوره آموزش برنامه نویسی موبایل در سیستم عامل اندروید را یاد بگیرید.
بدون شک برای یادگیری زبان برنامه نویسی جاوا و آموزش برنامه نویسی Java ، این دوره آموزشی شما را از هر نوع آموزش دیگری در خصوص یادگیری زبان Java بی نیاز می کند. با استفاده از یادگیری این دوره آموزش جاوا وارد بازار کار برنامه نویسی شده اند و تبدیل به یک برنامه نویس حرفه ای جاوا شده اند.
به آموزش برنامه نویسی خوش آمدید. در این مطلب قصد داریم مفاهیمی که شما برای شروع آموزش برنامه نویسی به آن نیاز دارید را در اختیار شما قرار دهیم و شما را با مهمترین مفاهیمی که در طول یادگیری یک زبان برنامه نویسی با آن برخورد می کنید آشنا کنیم. سعی کردم این مطلب را با زبان ساده و به صورت گام به گام به همراه مثال های متعدد آماده کنم تا دوستان با کمترین میزان آشنایی با دنیای برنامه بتونن آموزش برنامه نویسی رو شروع کنن. برای مطالعه این مطلب شما نیاز به پیش نیاز خاصی ندارید.
برنامه نویسی دنیای زیباییه و وقتی زیبا تر میشه که آموزش برنامه نویسی رو شروع کنی! وقتی واردش بشی دیگه نمیتونی ازش دل بکنی. این جمله رو با تمام وجودم میگم و بهش اعتقاد دارم. با اینکه سال هاست کار برنامه نویسی انجام میدم و مدت زیادی رو درگیر آموزش برنامه نویسی بودم، اما هنوز هم برام تازگی داره. خیلی از افراد رو میبینم که تصمیم دارن کار برنامه نویسی رو شروع کنن، اما نمیدونن از کجا باید این کار و انجام بدن و یک جورایی سردرگم هستن و یا اصلاً نمیدونن که از کجا باید منابع آموزش برنامه نویسی رو انتخاب کنن!
قبل از هر چیز باید پایه های اون کار رو محکم ایجاد کنید. آموزش برنامه نویسی هم از این قاعده مستثنی نیست. واژه ها و مفاهیم زیادی وجود داره که یادگیری اون ها جزو اصول اولیه یادگیری یک زبان برنامه نویسی هست و البته یادگیری این موضوعات چیز پیچیده ای نیست. به همین خاطر تصمیم گرفتم یکسری مطالب در مورد مفاهیم برنامه نویسی و مباحث مرتبط با آموزش برنامه نویسی رو در وب سایت توسینسو قرار بدم.
این مطلب نه در مورد زبان برنامه نویسی خاصی هست و نه قصد داره تکنیک های برنامه نویسی رو به شما آموزش بده، تنها قصدم از نوشتن این مطلب اینه که دوستانی که قصد ورود به دنیای برنامه نویسی دارن و به دنبال منبع مناسبی برای آموزش برنامه نویسی هستن رو با یکسری مفاهیم و موضوعات که پیش نیاز شروع برنامه نویسی هست آشنا کنم.
برای خواندن این مطلب، تنها کافیست که با شیوه روش کردن یک کامپیوتر، کار کردن با موس و کیبورد و البته اجرا کردن یک برنامه کامپیوتری مانند Media Player که برای پخش آهنگ و فیلم از آن استفاده می کنید آشنا باشید، همین و نه هیچ چیز بیشتر! برای شروع بهتر است که با سه مفهوم اصلی یعنی برنامه کامپیوتری، برنامه نویس و زبان برنامه نویسی آشنا شویم.
قبل از شروع به آموزش برنامه نویسی باید با یکسری مفاهیم ا ولیه آشنا بشیم! در قدم اول به سراغ تعریف برنامه کامپیوتری رفتیم. اگر بخواهیم یک تعریف ساده از یک برنامه کامپیوتری داشته باشیم می توانیم اینگونه بگوییم که یک برنامه کامپیوتری مجموعه ای از دستورالعل ها است که با اجرای آن توسط کامپیوتر یک یا چند نیاز کاربربرطرف می شود. برای مثال، برنامه ای مانند Media Player، برنامه ایست که از آن برای پخش موسیقی و فیلم استفاده می شود.
هر کامپیوتری، برای اینکه قابل استفاده باشد نیاز به برنامه دارد. سیستم عامل یک برنامه کامپیوتری است که بعد اجرا محیطی را برای کاربر فراهم می کند که سایر برنامه ها را اجرا کند. امروزه حجم زیادی از برنامه های کامپیوتری وجود دارند که هر یک بر اساس یک یا چند نیاز مشخص ایجاد شده اند.
در ادامه مباحث آموزش برنامه نویسی به بررسی انواع زبان های برنامه نویسی میپردازیم. همانطور که در قسمت قبلی گفتیم، برنامه نویس به کمک زبان برنامه نویسی می تواند دستورالعمل های مرتبط با یک برنامه کامپیوتری را بنویسد.
بیشتر بخوانید: معرفی انواع زبان های برنامه نویسی و کاربردهایشان
اما یک برنامه نویس زمانی که قصد ورود به دنیای برنامه نویسی را دارد با گزینه های زیادی روبرو است، زبان های برنامه نویسی مختلف که هر یک در یک زمینه کارآیی دارند و برنامه نویس می بایست بر اساس علایق خود، زبان برنامه نویسی مناسب را انتخاب کند. همانطور که گفتیم، در این سری مطالب قصد نداریم در مورد یک زبان خاص صحبت کنیم، اما به صورت کلی می توان زبان های برنامه نویسی را به انواع زیر تقسیم کرد: